سیّد محمدرضا گلپایگانی (۱۳۱۶- ۱۴۱۴ق) از مراجع تقلید شیعه که پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی، به مرجعیت رسید. او از شاگردان عبدالکریم حائری یزدی بود. مرتضی حائری یزدی، مرتضی مطهری، سید محمد حسینی بهشتی، لطف‌الله صافی گلپایگانی و ناصر مکارم شیرازی از شاگردان ایشان بوده‌اند.
آيت الله العظمی گلپایگانی در مواردی چون کشتار مردم در قیام پانزده خرداد، واقعه فیضیه و بازداشت و تبعید امام خمینی، با اقدامات حکومت پهلوی مخالفت کرد. از وی حدود چهل عنوان کتاب به جا مانده است. تأسیس بیمارستان، مدارس علمیه، دارالقرآن الکریم و مجمع اسلامی لندن از فعالیت‌های عام‌المنفعه این مرجع تقلید است.
دوره تحصیل
سیدمحمدرضا گلپایگانی در ۸ ذی‌القعده سال ۱۳۱۶ق، در روستای گوگد واقع در پنج کیلومتری گلپایگان به دنیا آمد. پدرش سیدمحمدباقر، روحانی بود و در آن دیار به امام شهرت داشت. او در سه سالگی مادر و در نُه سالگی پدرش را از دست داد. (۱)
گلپایگانی دروس دوره «سطح» حوزه علمیه را در گلپایگان نزد سیدمحمدحسن خوانساری برادر بزرگ سید احمد خوانساری و محمدتقی گوگدی گلپایگانی از شاگردان آخوند خراسانی، خواند. (۲)
سپس به اراک رفت و در درس عبدالکریم حائری یزدی شرکت کرد. وی پس از چهار سال با مهاجرت عبدالکریم حائری به قم، به آنجا رفت و در مدرسه فیضیه ساکن شد. (۳)
ایشان پس از وفات عبدالکریم حائری، به نجف رفت و به مدت سه ماه در درس ضیاءالدین عراقی و سیدابوالحسن اصفهانی شرکت کرد. (۴)
همچنین در زمان حضور هشت‌ماهه میرزای نائینی و سیدابوالحسن اصفهانی در قم، در درس آنها حضور یافت. (۵)
جایگاه علمی
آیت الله العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی از عبدالکریم حائری اجازه اجتهاد و از محمدرضا مسجدشاهی و شیخ عباس قمی اجازه روایت داشت. (۶)
آيت الله العظمی گلپایگانی پس از وفات آیت‌الله بروجردی در سال ۱۳۴۰ش مرجع تقلید شد (۷)
و تا سال ۱۳۷۲ش به مدت ۳۲ سال مرجعیت را برعهده داشت. (۸)
وی حدود ۷۵ سال دروس حوزوی را تدریس کرد که شصت سال از آن درس خارج فقه و اصول بوده است. (۹)
برخی از شاگردان
مرتضی مطهری
علی مشکینی
لطف‌الله صافی گلپایگانی
سید محمدعلی علوی گرگانی
ناصر مکارم شیرازی
جعفر سبحانی. (۱۰)
آثار علمی
از آيت الله العظمی گلپایگانی حدود چهل عنوان کتاب منتشر شده است. (۱۱)
برخی از این کتاب‌ها نوشته خود ایشان و برخی دیگر حاصل درس‌هایشان است که توسط شاگردان نوشته شده است. (۱۲)
آثار علمی گلپایگانی در کتاب «کتاب‌شناسی توصیفی آیت‌الله العظمی گلپایگانی»، معرفی شده‌اند. (۱۳)
برخی از آثار:
الدُّرّ المَنضود فی احکام الحدود
بُلغةالطالب فی شرح المکاسب
اِفاضة العَوائد
تعلیقاتٌ علی عُروةِالوُثقیٰ
الهدایة الی من لَهُ الولایه. (۱۴)
عملکرد سیاسی
آيت الله العظمی سیّدمحمدرضا گلپایگانی با وجود آنکه حکومت پهلوی را حکومتی نامشروع می‌دانست، مبارزه آشکار با آن را به صلاح نمی‌دید و تا حد امکان از فعالیت‌های سیاسی پرهیز می‌کرد. (۱۵)
آبراهیمیان در کتاب ایران بین دو انقلاب وی را مرجع تقلیدی میانه‌رو معرفی کرده که به دنبال سرنگونی حکومت نبوده و تنها در پی تعدیل سیاست‌های آن بوده است. (۱۶)
بااین‌همه گلپایگانی را فردی تأثیرگذار در نهضت امام خمینی دانسته‌اند. (۱۷)
ایشان از سال ۱۳۴۱ش تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در موارد بسیاری با سیاست‌های حکومت پهلوی مخالفت کرده است. در سال ۱۳۴۱ش همراه با دیگر مراجع تقلید چون خوانساری، حکیم و مرعشی نجفی در تلگرافی به محمدرضا پهلوی، شاه ایران، مخالفت خود را با « لایحۀ اصلاحات ارضی» اعلام کرد. (۱۸)
در همین سال ایشان و دیگر مراجع تقلید، به شاه تلگراف زدند و «لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی» را مخالف قوانین شرعی اعلام کرد. (۱۹)
گلپایگانی همچنین در سال ۱۳۴۱ش، شرکت مردم در رفراندوم برای انقلاب سفید را که به دستور محمدرضا پهلوی انجام می‌شد، تحریم کرد. (۲۰)
تعطیلی دروس در اعتراض به واقعه فیضیه، صدور بیانیه دراعتراض به کشتار مردم در قیام پانزده خرداد و بازداشت امام خمینی و برخی دیگر از روحانیون، احضار وزیر دربار به قم درخصوص تبعید امام خمینی به ترکیه، تحریم عضویت در حزب رستاخیز که توسط محمدرضا پهلوی ترویج می‌شد، دفاع از استقلال حوزه علمیه در مقابل اقدام شاه برای تأسیس نهادهای دینیِ دولتی، مخالفت با تغییر تاریخ هجری به شاهنشاهی، برگزاری مجلس ختم برای مصطفی خمینی به رغم حساسیت حکومت پهلوی، سخنرانی در جریان توهین به امام خمینی در روزنامه اطلاعات و تعطیلی یک‌هفته‌ای درس‌ها در اعتراض به کشتار مردم در قیام نوزده دی، ازجمله فعالیت‌های سیاسی وی پیش از انقلاب اسلامی ایران بوده است. (۲۱)
آيت الله العظمی گلپایگانی پس از وقوع انقلاب اسلامی ایران، از جمهوری اسلامی ایران حمایت کرد و با آن تعامل داشت. (۲۲)
مبارزات سیاسی
آیت الله العظمی گلپایگانی از بدو حرکت روحانیت به رهبری امام راحل، به مبارزات خویش با استبداد پرداخت و نخستین اعلامیه اعتراض به لایحه ننگین «انجمن‌های ایالتی و ولایتی» در مهرماه ۱۳۴۱ش از سوی ایشان صادر شد و به دنبال آن بود که پیام‌ها و بیانیه‌های ایشان تا سقوط رژیم پهلوی ادامه یافت (بسیاری از آنها در جلد اول کتاب «اسناد انقلاب اسلامی» گرد آمده است.) (۲۳)
برخی اقدامات در برابر رژیم
(۱) سرباز زدن از ملاقات با شاه و نخست وزیران و فرستادگان دربار؛
(۲) تحریم برنامه اوقاف و اعلامیه علیه معاملات و همکاری با سازمان اوقاف؛
(۳) قطع شهریه کسانی که با اوقاف همکاری می‌نمودند و تحریم امامت جماعت و گوش‌دادن به سخنرانی آنان،
(۴) حرام شمردن خرید و فروش و مصرف و توزیع گوشت‌های وارداتی از خارج و قبول نکردن وجوهات فروشندگان آنان (هر چند می‌شد تحت عنوان مال مخلوط به حرام خمس آن را پذیرفت)؛
(۵) اعتراض شدید و پیام کوبنده علیه تغییر تاریخ هجری به تاریخ شاهنشاهی؛
(۶) مخالفت صریح با حزب رستاخیز و تحریم شرکت مسلمانان در آن؛
(۷) مخالفت صریح با طرح امتحان دولت از طلاب و انکار صلاحیت آنان برای این امر که باعث عقب‌نشینی دولت وقت و مصون ماندن حوزه از این طرح ننگین شد؛
(۸) اعتراض شدید علیه گسترش بی‌بند و باری و فساد و فحشا و رواج منکرات و فرستادن نامه سرگشاده به شاه و تذکر عواقب وخیم آن؛
(۹) اعتراض و مخالفت بسیار شدید علیه سینما در شهر قم و تعطیل نمودن درس و نماز جماعت خویش به مدت یک هفته؛
(۱۰) مخالفت و اعتراض علیه تاجگذاری شاه و انتخاب ولیعهد؛
(۱۱) پیام در جهت تجلیل از مقام شهید سعیدی و اعلام مجلس ختم برای ایشان در مسجد امام؛
(۱۲) تجلیل از مقام مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی و تشکیل دو مجلس ختم در مسجد اعظم و شکستن سدّ رعب و ممنوعیت برپایی مجالس بزرگداشت و مطرح شدن نام امام خمینی در آن مراسم؛
(۱۳) پی جویی حال تبعیدشدگان و سرکشی به خانواده‌های آنان؛
(۱۴) حمایت از مقام و موقعیت امام خمینی و به ویژه در برابر اهانت روزنامه اطلاعات به امام راحل و تأکید بر مقاومت روحانیت و پیگیری اعتراض‌ها و راهپیمایی‌ها و صدور اعلامیه‌های روشنگرانه و کوبنده در لحظات حساس (به گونه‌ای که امام بدیشان فرموده بودند: اعلامیه‌هایی که حضرت عالی به تنهایی صادر می‌کنید، نقش بسزایی در پیشبرد مبارزات ملت مسلمان دارد) و دلجویی و تأیید علمای مبارز شهرستان‌ها.
این اقدامات باعث شد که مزدوران رژیم برای لطمه‌زدن به ساحت ایشان از هیچ کاری فرو گذار نکنند و دو بار (سوم فروردین ۱۳۴۲ در مدرسه فیضیه و ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۷ش) به سوی ایشان حمله کرده، قصد ضرب و جرح آن مرجع را داشتند که لطف خدا و جانفشانی‌های اطرافیان باعث حفظ ایشان شد.
تقویت نظام جمهوری اسلامی
پس از پیروزی انقلاب نیز هماره در جهت تأیید کامل مواضع امام خمینی و تقویت موقعیت ایشان به عنوان رهبر نظام و فرا خواندن مردم بر پیروی کامل از حضرت امام، توصیه به افراد صالح برای شرکت در مناصب دولتی، طرح مباحث مورد نیاز حکومت اسلامی در درس خارج فقه (قضا، حدود و شهادات)، شرکت در مراسم انتخابات، صدور پیام‌های گوناگون مبنی بر شرکت مردم در انتخابات، تقویت دولت اسلامی و حرام شمردن مخالفت با دستورها و مقررات دولت و نهی از فروش اجناس قاچاق، حمایت مادی و معنوی از رزمندگان اسلام در طول جنگ تحمیلی و ارسال هیألت‌های مختلف به جبهه‌های نبرد و اجازه مصرف ثلث در مصرف جبهه‌ها و برعهده گرفتن ساختمان مراکز درمانی و بهداشتی استان‌های زلزله‌زده در زلزله خرداد ۱۳۶۹ و دهها اقدام دیگر، فعال بودند. (۲۴)
رحلت
آيت الله العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی در ۱۸ آذر ۱۳۷۲ش برابر با ۲۴ جمادی‌الثانی ۱۴۱۴ق در ۹۸ سالگی در قم درگذشت. (۲۵)
دولت وقت جمهوری اسلامی ایران، هفت روز عزای عمومی و یک روز تعطیل اعلام کرد. (۲۶)
پیکر وی نخست در تهران و سپس در قم تشییع شد و در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد. (۲۷)
سیدعلی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران در تشییع جنازه وی در تهران، شرکت کرد. (۲۸)
پیام تسلیت مقام معظم رهبری در پی رحلت آیت الله العظمی گلپایگانی
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
با تأسف و اندوه فراوان، خبر مصیبت بار فقدانی بزرگ و جبران‌ناپذیر را دریافت کردم. عالم بزرگ، فقیه نام آور، مرجع عظیم‌الشأن، عبد صالح و تقی نقی زکی، آیت‌الله‌العظمی آقای حاج سید محمدرضا گلپایگانی قدس‌الله نفسه و اعلی‌‌‌الله مقامه، دار فانی را وداع کردند و پس از عمری مشحون از حسنات با نامه عملی سرشار از خیرات و مبرات، دعوت معبود را لبیک گفته به پیشگاه محاسبه الهی شتافتند.
اینجانب با قلبی متالم و با تضرع و ابتهال از حضرت حق جلت عظمته مسئلت می‌کنم که این میهمان نیکوکار و مطیع را با سلام قولا من رب رحیم، استقبال و ضیافت فرموده، به مرتبه والای لقاءلله نائل فرماید و بهترین پاداش صالحان را به وی ارزانی دارد. این شخصیت والای علمی کهنسال، در میان مراجع عظام تقلید، یکی از موفق‌ترین و سعادتمندترین‌ها بودند. سی‌ودوسال مرجع تقلید، حدود هفتادسال مدرس حوزه علمیه قم و حدود هشتاد و پنج سال سرگرم فراگرفتن و آموختن فقه آل‌محمد علیهم‌السلام بودند.
اولین مدرسه علوم دینی به سبک جدید را ایشان در قم تأسیس کردند. اولین موسسه بزرگ قرآنی را ایشان در قم بنیان نهادند. اولین فهرست بزرگ فقهی و حدیثی با استفاده از دانش و اختراعات جدید بشری را ایشان پدید آوردند. صدها مدرسه و مسجد و مؤسسه تبلیغ دین در سراسر کشور و در کشورهای دیگر بنیاد کردند، هزاران شاگرد را از فقه پخته و عمیق خود بهره‌مند ساختند، بسیاری آراء و نظرات فقهی که حاکی از روشن بینی و ذهن نوگرای ایشان بود ارائه کردند و بالاتر از همه با منش و رفتار پرهیزکارانه و با طهارت و تقوایی که می‌توانست برای علما و فقها، الگویی زنده و ملموس باشد، عمری پربرکت را به نزاهت کامل گذرانیدند.
آن بزرگوار یکی از اسطوانه‌های انقلاب و نظام جمهوری اسلامی بشمار می‌آمد. در دوران اختناق و در مقابله با حوادث سهمگین سالهای تبعید امام‌خمینی قدس سره مواردی پیش آمد که صدای این مرد بزرگ، تنها صدای تهدید کننده‌ای بود که از حوزه علمیه قم برخاست و به نهضت شور و توان بخشید. پس از پیروزی انقلاب، همواره در قضایای عمومی کشور، حضوری بارز و پشتیبانی‌ای صریح از نظام جمهوری اسلامی و از مقام منیع رهبری و شخص شخیص امام راحل قدس‌الله نفسه الزکیه داشت و مورد تکریم و احترام بلیغ آن حضرت بود. فقدان این بقیه السلف اعاظم، و این ملجاء و مرجع مؤمنان، ثلمه‌ای بزرگ و ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر است.
اینجانب مصیبت این فقدان تأسف بار را به پیشگاه حضرت بقیه‌الله‌الاعظم ارواحنافداه و به علمای عظام و مراجع تقلید و حوزه‌های علمیه و به عموم شیعیان و علاقمندان و مقلّدان ایشان و بخصوص به بیت شریف و منیع و آقازادگان محترم ایشان تسلیت می‌گویم و در این شب جمعه و شب رحمت، لطف و تفضل و غفران الهی را برای ایشان مسئلت می‌نمایم. (۲۹)
سید علی خامنه‌ای
۲۴ جمادی الثانی ۱۴۱۴ برابر با ۱۸ آذرماه ۱۳۷۲
https://farsi.khamenei.ir/message-content?id=657
مقام معظم رهبری در جمله ای فرموده بودند:
من قلباً به ایشان (آیت الله گلپایگانی) ارادت داشتم. (۳۰)
پانویس
۱) لطفی، نوری از ملکوت، ۱۳۹۱ش، ص۱۸و۱۹.
۲) لطفی، نوری از ملکوت، ۱۳۹۱ش، ص۲۷تا۲۹.
۳) لطفی، نوری از ملکوت، ۱۳۹۱ش، ص۲۴و۲۵.
۴) لطفی، نوری از ملکوت، ۱۳۹۱ش، ص۳۹و۴۰.
۵) لطفی، نوری از ملکوت، ۱۳۹۱ش، ص۳۷و۴۰.
۶) لطفی، نوری از ملکوت، ۱۳۹۱ش، ص۳۸.
۷) داودی، بازخوانی زندگی سیاسی‌اجتماعی آیت‌الله العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی، وبگاه جماران.
۸) سالروز رحلت حضرت آیت الله العظمی سید محمدرضا گلپایگانی، وبگاه پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.
۹) لطفی، نوری از ملکوت، ۱۳۹۱ش، ص۵۴.
۱۰) لطفی، نوری از ملکوت، ۱۳۹۱ش، ص۶۰تا۶۴.
۱۱) لطفی، نوری از ملکوت، ۱۳۹۱ش، ص۱۱۴تا۱۱۸.
۱۲) حبیبی، کتاب‌شناسی توصیفی آیت‌الله العظمی گلپایگانی، ۱۳۹۱، ص۱۹.
۱۳) نگاه کنید به حبیبی، کتاب‌شناسی توصیفی آیت‌الله العظمی گلپایگانی، ۱۳۹۱، ص۲۵-۷۸.
۱۴) حبیبی، کتاب‌شناسی توصیفی آیت‌الله العظمی گلپایگانی، ۱۳۹۱، ص۲۵-۶۵.
۱۵) حسن‌زاده و شفایی هریسی، «مواضع و اقدامات آیت‌الله گلپایگانی در قبال سیاست‌های حکومت پهلوی »، ص۸۴ و ۸۹.
۱۶) حسن‌زاده و شفایی هریسی، «مواضع و اقدامات آیت‌الله گلپایگانی در قبال سیاست‌های حکومت پهلوی »، ص۸۴.
۱۷) داودی، «بازخوانی زندگی سیاسی‌اجتماعی آیت‌الله العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی»، وبگاه جماران.
۱۸) داودی، «بازخوانی زندگی سیاسی‌اجتماعی آیت‌الله العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی»، وبگاه جماران.
۱۹) حسن‌زاده و شفایی هریسی، «مواضع و اقدامات آیت‌الله گلپایگانی در قبال سیاست‌های حکومت پهلوی»، ص۸۸.
۲۰) داودی، «بازخوانی زندگی سیاسی‌اجتماعی آیت‌الله العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی»، وبگاه جماران.
۲۱) داودی، «بازخوانی زندگی سیاسی‌اجتماعی آیت‌الله العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی»، وبگاه جماران.
۲۲) داودی، «بازخوانی زندگی سیاسی‌اجتماعی آیت‌الله العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی»، وبگاه جماران.
۲۳) سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «آیت الله سید محمدرضا گلپایگانی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۳/۰۳
۲۴) سایت فرهیختگان تمدن شیعی، برگرفته از مقاله «آیت الله سید محمدرضا گلپایگانی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۹/۱۱/۱۴
۲۵) «سال روز رحلت حضرت آیت الله العظمی سید محمدرضا گلپایگانی»، وبگاه پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه؛ لطفی، نوری از ملکوت، ۱۳۹۱ش، ص۳۰۲.
۲۶) «رحلت آیت‌الله گلپایگانی»، مجله گلبرگ، ش۳۶، ۱۳۸۱ش، به نقل از وبگاه پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.
۲۷) «رحلت آیت‌الله گلپایگانی»، مجله گلبرگ، ش۳۶، ۱۳۸۱ش، به نقل از وبگاه پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.
۲۸) «رحلت آیت‌الله گلپایگانی»، مجله گلبرگ، ش۳۶، ۱۳۸۱ش، به نقل از وبگاه پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.
۲۹) سایت خامنه ای دات آی آر.
۳۰) سایت خامنه ای دات آی آر.
