عقود اسلامیمعاملات

متن قرارداد شرعی بیع و شرط اجاره (راه حلی برای سود دادن و سود گرفتن شرعی)

بیع و شرط‌‌‌ اجاره:

يعنی فرد شیئی را به بیع و شرط بخرد و بعد آنرا به شخص فروشنده اجاره دهد تا از این طریق سود ببرد.

مثال: فردی پنجاه میلیون تومان پول دارد و می‌خواهد سود بگیرد و کاسب‌کاری هم نیاز به پول دارد، کاسب‌کار مغازه‌ای به قیمت سیصد میلیون تومان دارد که یک دانگ از مغازه‌اش را به پنجاه میلیون تومان می‌فروشد و شرط می‌کند تا یک سال یا از تاریخ فلان تا تاریخ فلان اگر پنجاه میلیون تومان را پس داد، حق فسخ معامله را داشته باشد.

سپس خریدار همان یک دانگ را که ملک اوست به مغازه‌دار به مبلغ مثلاً یک میلیون تومان ماهانه به مدّت یک سال اجاره می‌دهد، در این عمل فرد پنجاه میلیون تومان داده و به‌تدریج دوازده میلیون تومان سود (اجاره‌بها) پس می‌گیرد.

در این قرارداد لازم است طرفین قصد جدی معامله داشته باشند. (۱)

 

متن قرارداد

فروشنده:

اینجانب …………………………. نام پدر ……………………… کد ملی ………………………… ش.ش:………………………… صادره از …………………. کالای…………………………………………………………………………… را به مبلغ ………………………… ریال می‌فروشم، به‌شرط آنکه از تاریخ … / … / … تا … / … / …… با دادن تمام قیمت معامله بتوانم آن را فسخ نمایم.

خواندن  "شرط ضمن العقد" و "شرط دیرکرد یا خسارت تأخیر تأدیه" در قرارداد بیمه

صاحب سرمايه:

اینجانب ………………………. نام پدر………………………. کد ملی ……………………………………… ش.ش:……………………. صادره از …………………….. معامله مذکور را با شرط ضمن آن قبول می‌کنم.

 

قرارداد اجاره:

صاحب سرمایه (موجر):

اینجانب ………………………… کالای مذکور را به مستأجر آقای / خانم ……………………. به مدت …………….. سال / ماه به اجاره‌بهای ……………………………………. ریال اجاره می‌دهم و جناب مستأجر (فروشنده‌ی سابق) موظف است مبلغ اجاره را ماهانه / سالانه به طور رأسی / اقساطی در تاریخ ……./ ……./ ………. بپردازد.

مستأجر:

اینجانب اجاره مذکور را قبول می‌کنم.

 

نکته:

شایان‌ذکر است در صورت تأخیر در پرداخت اجاره‌بها دریافت دیرکرد و خسارت تأخیر تأدیه جائز نبوده و مشروع نیست.

 

محل امضاء صاحب سرمایه (موجر) ………………………………………..

 

محل امضاء فروشنده (مستأجر) ……………………………………………..

 

محل امضاء شهود:

۱- …………………………..                             ۲- ………………………….

 

 

پاورقی:

(۱) بعضی از فقها مثل امام راحل، مقام معظم رهبری، آیت‌الله نوری همدانی قائل‌اند که حیله فرار از ربا هم محسوب نشود.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا