احکام مختص بانوان و آقایانحجاب و پوششروابط زن و مردنگاه و تماس بدنی

حکم دست دادن و مصافحه با نامحرم بوسیله دستکش یا چادر – دست دادن با نامحرم در مواقع ضرورت

امام خمینی (رحمت الله علیه):

اشکال ندارد. ولی بنا بر احتیاط واجب کف دست را فشار ندهند.

 

مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (حفظه الله تعالی):

لمس اگر با دستکش و مثل آن باشد و موجب مفسده نباشد، حرام نیست وگرنه حرام است. شایان‌ذکر است؛ دست‌دادن با نامحرم (بدون پوشش) درهرصورت (چه با پیر و چه با جوان، چه در کشورهای اسلامی و چه در کشورهای کفر و…) جایز نیست؛ و چنانچه همراه با نشان‌دادن این نکته باشد که به‌خاطر آیین و احکام دینی از مصافحه با نامحرم امتناع می‌ورزد و این امتناع او هیچ توهینی به کسی ولو در برابر مردم نمی‌باشد و در ترک چنین حرامی حرجی نخواهد بود.

 

آیات عظام اراکی، تبریزی، خوئی (رحمت الله علیهم):

اشکال ندارد.

 

آیت الله بهجت (رحمت الله علیه):

خلاف احتیاط است.

 

آیت الله سیستانی (حفظه الله تعالی):

مصافحه و دست‌دادن به نامحرم، مطلقاً (چه با پیر و چه با جوان، چه در کشورهای اسلامی و چه در کشورهای کفر و…) جایز نیست؛ ولی دست‌دادن به نامحرم با دستکش یا چادر، درصورتی‌که التذاذی در بین نباشد و خوف التذاذ و وقوع به حرام نباشد، مانع ندارد. بله؛ اگر ترک دست‌دادن با دستکش و امثالهم میسّر نبود، درصورتی‌که دست‌ندادن، وی را به ضرر و زحمت غیرقابل‌تحمل بیندازد [۱]، دست‌دادن، فقط به‌اندازه ضروری جایز می‌شود.

 

آیت‌الله صافی گلپایگانی (حفظه‌الله تعالی):

اگر معرض ریبه و فساد باشد جایز نیست.

 

آیت‌الله فاضل لنکرانی (رحمت‌الله علیه):

حرام نیست.

 

آیت‌الله گلپایگانی (رحمت‌الله علیه):

خواندن  استفاده از کرم سفید کننده توسط بانوان در مقابل نامحرم [حجاب و پوشش]

بدون ریبه و تلذذ اشکال ندارد.

 

آیت الله مکارم شیرازی (حفظه الله تعالی):

چنانچه مفسده‌ای نداشته باشد، جایز است؛ ولی بهتر ترک آن در غیر موارد ضرورت است.

 

آیت الله نوری همدانی (حفظه الله تعالی):

در فرض سؤال بدون ریبه و تلذذ و بدون فشار اشکال ندارد مگر اینکه تداوم و تکرار موجب مفسده باشد.

 

آیت الله وحید خراسانی (حفظه الله تعالی):

در فرض تلذذ و ترس وقوع در معصیت حرام است[۲].

 

منابع:
(۱) مثلاً ترک این کار باعث قتل او یا باعث آبروریزی ای که واقعاً غیرقابل‌تحمل است (مثل اخراج از دانشگاه یا اخراج از محل کار به صورتی که با این اخراج، زندگی‌اش مختل شده و حرجی است)؛ می‌شود. ولی اگر می‌تواند به دانشگاه دیگر رود یا می‌تواند شغل دیگری انتخاب نماید، این حرج نیست.
(۲) العروة الوثقی، ج ۲، ص ۶۳۷، م ۴۰ / تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۲۱۷، م ۲۰ / الفقه للمغتربین، ص ۱۹۰، م ۴۶۲ و ص ۲۳۱ / استفتاء با دست خط حضرت آیت‌الله‌العظمی سیستانی / سایت استان‌ها، ویژه نمایندگان مقام معظم رهبری، بخش سؤالات نمایندگی‌ها، شماره استفتاء: ۳۸۳۳۵۷ و شماره: ۵۳۲۰۸۴ / استفتائات جدید آیت‌الله تبریزی، ج ۱، ص۳۵۹، با استفاده از س ۱۶۰۶ / استفتائات جدید آیت‌الله مکارم شیرازی، ج۱، فصل بیست و ششم: احکام نکاح، بخش: احکام نگاه‌کردن، ص۲۲۹، س ۷۸۶ / مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ج ۴، ص ۶۹ / موسوعه فقهی تحقیقات و استفتائات واحد پاسخ به سؤالات جامعة الزهرا (سلام‌الله‌علیها) قم، مجموعه احکام ۱۱، ص ۱۰۸ / استفتاء مکتوب از مراجع معظم تقلید

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا