فضيلت اعتکاف؛ پيامهايي از مرجع عالیقدر جهان تشیع در مورد اعتکاف

فضيلت اعتکاف؛ پيامهايي از مرجع عالیقدر جهان تشیع حضرت آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی(قدس سرّه) در مورد اعتکاف

بسم الله الرّحمن الرّحيم

«وَ عَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَنْ طَهِّرَا بَيْتِي لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ»

در میان عباداتی که خداوند تبارک و تعالی برای تهذیب و رشد و تکامل بشر تشریع فرموده، اعتکاف از عبادتهایی است که ویژگی‌های مخصوص و آثار و فوائد مهمی بر آن مترتب می‌باشد.

این عبادت آنچنان مهم است که حق تعالی دو پیامبر عظیم الشأن خویش ابراهیم و اسماعیل (علی نبینا و آله و علیهما السلام) را مأمور فرمود تا مهمترین و بهترین نقطه عالم، بیت الله الحرام را برای طواف کنندگان و معتکفین و اهل رکوع و سجود، تطهیر و آماده نمایند.

اعتکاف عبادتی است که انسان را از تمام مظاهر دنیوی جدا ساخته و در مرکزی که همیشه بندگان خدا، مشغول عبادت و راز و نیازند، پناه گرفته و با داخل شدن در حرم معنوی حق خود را محرم و مقرب خاص باری تعالی نموده و با ماندن در مسجد خود را از همه آلودگی‌ها و ظلمت‌ها و هر مقام غیر خدایی جدا ساخته و اقامت جدیدی در کوی حق را آغاز می‌نماید.

با اعتکاف است که می‌توان روح بلند دعا و نیایش را به اوج رساند و به مراتب بالای قرب رسید.
با اعتکاف است که به راحتی می‌توان مراتب و درجات و انواع استغفار را که در حالات دیگر معمولاً نمی‌توان به آن رسید، تحصیل نمود.

در اعتکاف است که می‌توان به استغفار رجاء و حیاء، استغفار انابه و رغبه و رهبه و طاعت و استغفار اقرار و اخلاص و توکل رسید.

در اعتکاف است که نفس انسان آنقدر نورانی می‌شود که به راحتی می‌تواند در وادی‌های بلند معنویت گام نهد و بالأخره با اعتکاف می‌توان به مقصود اصلی دلهای عارفان و عابدان رسید.

در این شرایط عجیب و غریب روزگار کنونی و در زمانی که ظالمان و ستمکاران همه قدرت خود را برای نابودی اسلام به کار بسته و با قتل و تعدی و تجاور به دنبال تسلط بر مردم مستضعف و خاموش نمودن نور خدا هستند باید مردم مخصوصاً طلاب محترم و دانشجویان و جوانان عزیز خود را هر چه بیشتر مسلح به قدرت تقوی و ایمان نمایند و با نفوس پاک و مطمئنه بتوانند در مقابل ظالمین بایستند.

باید با اعتکاف قدرت خداوندی را در وجود خود احیا نمایند و بتوانند با همه مظاهر شیطانی و همه قدرتهای ضد خدائی مبارزه نمایند.

باید با اعتکاف نیروی قوی تقوی و ایمان را در خود مضاعف و نفس خود را به مرحله‌ای رسانند که از غیر خدا هیچ هراس نداشته باشند و بر همه وسوسه‌های نفسانی و شیاطین درونی و برونی چیره گردند.

برای همه مسلمانان و تعجیل در فرج نورانی منجی عالم بشریت ولی الله الاعظم(عجل الله تعالی فرجه الشریف) دعا نمائیم و عظمت اسلام و مسلمین را از خداوند متعال خواستار شویم. إن شاء الله

يا مَنْ لا يَصْرِفُ السُّوءَ اِلاّ هُوَ يا مَنْ لا يُدَبِّرُ الاْمْرَ اِلاّ هُوَ يا مَنْ لايَغْفِرُ الذَّنْبَ اِلاّ هُوَ

صلّ علی محمد و آل محمد

محمد فاضل لنکرانی

رجب المرجب 1427

پیام مرجع عالیقدر جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی(قدّس سرّه)
در مورد اعتکاف در پی درخواست ستاد اعتکاف

بسم الله الرّحمن الرّحيم

دنیای پیچیده و مادی معاصر رفته رفته انسان را مبتلا به دوری از حق تعالی و توغّل در نفسانیات و اطاعت از خواسته‌های نفس اماره می‌سازد.

هر چه امکانات و وسائل ظاهری و رفاه و آسایش فراهم و هر چه تکامل علمی و صنعتی فزونی یابد، اما مع الاسف دایره ظلمت‌ها و تاریکی‌ها و میادین تاخت و تاز و ظلم و جور گسترش پیدا می‌کند.

ادیان آسمانی مخصوصاً دین مقدس اسلام با دعوت اکید مردم به سوی عبادت و بندگی آن هم از طرق و شیوه‌های مختلف در صدد حفظ این موجود شریف و این انسان ضعیف است.

در اسلام هر عبادتی که مشروع شده علاوه بر آنکه مقدمه‌ای برای رشد و تعالی است اما در کنار آن حافظ انسان از مبتلا شدن به آلودگی‌ها و ناپاکی‌ها است و در هر عبادتی نورانیّتی خاص وجود دارد که به بعدی از ابعاد نفس حیات بخشد.

در این میان اعتکاف از درخششی خاص برخوردار است.

در کنار ذکر و نماز آثاری از حج و محرّمات آن و حضوری از روزه و صُمت و سکوت جلوه‌گری می‌کند و شاید از این جهت است که در زمره سنن انبیاء و مرسلین مخصوصاً پیامبر اکرم(صلّي الله عليه و آله و سلم) قرار گرفته و برخی مانند حضرت سلیمان(علی نبینا و آله و علیه السلام) بر حسب نقل مرحوم مجلسی در مسجد بیت المقدس مدتی را در حدّ‌یک سال به اعتکاف می‌پرداختند.

این عبادت که همگانی است و در آن زن و مرد و حتی کودکان ممیز وارد می‌شوند و در بهترین امکنه بلد یعنی مسجد جامع برگزار می‌گردد با همه ویژگی‌ها و شرایط به انسان رنگ و بوی خاصی می‌دهد یعنی عکوف و اقامت گزیدن در بارگاه ربوبی و ملازم بودن همیشگی با او.

در این عبادت در عین جمع و اجتماع باید تنها بود و در حالی که در منظر و مرآی نوع مردم است باید بدون ریا و تظاهر انجام شود، آنچه که از مجموعه این اعمال به دست می‌آید همان است که انسان آمادگی خود را برای دوری از دنیا و اعراض از آن و جهت بندگی دائمی و ابدی اعلام می‌دارد.

این عبادت گرچه برای همگان رجحان دارد لیکن برای کسانی که مسئولیت دینی و معنوی مردم را بر دوش گرفته‌اند اهمیت بیشتری دارد.

کسانی که دارای مسئولیت اجتماعی‌اند نیز باید با چنین خلوتگاهی مبارزه با نفس نمایند و آن چنان جهاد اکبری نمایند که در هیچ یک از امور مختلف اجتماع هیچ گاه خداوند را فراموش ننموده و هر چه بیشتر آماده خدمت به مردم و بندگان الهی شوند.

با این عبادت عظیم انسان از گناهان گذشته تطهیر می‌شود و این فرمایش رسول اکرم(ص) است که: «من اعتکف ایماناً و احتساباً غفر له ما تقدّم من ذنبه.»

در این جا تذکر این نکته را لازم می‌دانم که قوام هر عبادتی به رعایت شرایط و ضوابط آن است و عابدین و عاکفین سعی نمایند در ضمن اخلاص و قصد تقرّبی که دارند سایر ضوابط شرعی را رعایت نموده و سعی نمایند همواره ملازم با ذکر خداوند تلاوت قرآن و نماز باشند و از مطالب دنیوی خودداری نموده و صُمت و سکوت را در غیر عبادت رعایت فرمایند.

اینجانب ضمن تشکر از کسانی که در احیای این سنت محمدی نقش دارند و هر ساله زحمات فراوانی را متحمل می‌شوند انتظار دارم که از اموری که توجه معتکفین را از عبادت مخصوص باز می‌دارد و آنان را مشغول به غیر می‌سازد خودداری نمایند و سعی شود این عمل را که صد در صد خالص است هیچ شائبه‌ای در او راه پیدا ننمایند و خدای ناکرده در مسیر دیگری قرار نگیرند.

اکنون که در ماه رجب و مقارن با ولادت باسعادت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(علیه آلاف التحية والثناء) اعتکاف را آغاز می‌نمایید باید آغازی مجدد برای تقوا و خلوص در نفوس مستعده خود باشید، باید ولادتی جدید را از این وادی نیز به اثبات برسانیم.

اینجانب از تمام معتکفین ملتمس دعای خاص هستم.

خداوند اعمال همه آنان و همه عبادت کنندگان را به احسن وجه قبول فرمایند، انشاء الله تعالی.

محمد فاضل لنکرانی

18/02/1382