اثبات حضرت فاطمه صغیره (رقیه خاتون) سلام‌الله‌علیها، دختر سیّدالشّهداء علیه‌السلام در تاریخ اسلام
وجود حضرت فاطمه صغیره (رقیه خاتون) سلام‌الله‌علیها، دختر سیّدالشّهداء علیه‌السلام در تاریخ اسلام
در پی اظهارنظر برخی از علما درباره عدم وجود مقدّس حضرت رقیه بنت الحسین (سلام‌الله‌علیها)، مراجع عظام تقلید و علمای بزرگ عصر ما تأکید کردند تشکیک در اصل وجود مقدّس حضرت رقیه (سلام‌الله‌علیها)، نه‌تنها ظلم به آن مظلومه و پدر بزرگوار ایشان، بلکه ظلم به اهل‌بیت علیهم‌السلام است.
ازاین‌رو بر آن شدیم تا در این نوشتار نظرات بزرگان و مراجع عظام تقلید را درباره این وجود نورانی از نظر بگذرانیم:
آیت‌الله‌العظمی میرزا جواد تبريزی (رحمةالله علیه):
(متن سخنرانی در حرم حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها در سال ۱۳۸۱ ه.ش)
مزار کنونی حضرت رقیه بنت الحسین علیهماالسلام در شام، از اول مشهور بوده، گویا حضرت امام حسین علیه اسلام نشانی را از خود در شام به یادگاری سپرده است، تا فردا کسانی پیدا نشوند که به انکار اسارت خاندان طهارت علیهم‌السلام و حوادث آن بپردازند، این دختر خردسال گواه بزرگی است بر اینکه در ضمن اسیران حتی دختران خردسال نیز بوده‌اند، ما ملتزم به این هستیم که بر دفن حضرت رقیه علیهاالسلام در این مکان شهرت قائم است، حضرت علیهاالسلام در این مکان جان سپرده و دفن شده است. ما به زیارتش شتافتیم، و باید احترام او را پاسداشت. دفن این طفل خردسال (حضرت رقیه علیهاالسلام) در شام گواه بزرگ و نشان قوی از اسارت خاندان طهارت، و ستم روا داشته بر ایشان دارد، آن ستمی که تمام پیامبران از آدم تا خاتم بر آن گریستند، تا آنجا که خدا عزای امام حسین علیه اسلام را بر آدم خواند، ازاین‌رو احترام این مکان لازم است، به سخنان فاسد گوش فراندهید، و به سخنان باطلی که می‌گویند: رقیه علیهاالسلام طفلی خردسال بیش نبود، گوش فراندهید، مگر علی‌اصغر علیه‌السلام کودک خردسال نیست که در روز قیامت شاهدی خواهد بود، و موجب آمرزش گنهکاران شیعه خواهد شد ان‌شاءالله تعالی؛ بنابراین بر همه واجب است احترام این مکان (محل دفن حضرت رقیه علیهاالسلام) را داشته باشند، و به سخنان فاسد و بیهوده‌ای که از گمراهی شیاطین است، گوش فراندهند و اعتنایی نکنند. ما با زیارت دختر امام حسین علیه‌السلام (رقیه علیهاالسلام) به خداوند متعال تقرّب می‌جوییم، آن دختری که خود مظلوم بود، و خاندان وی همه مظلوم بودند.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین جاودان (حفظه‌الله تعالی):
این فرزند خردسال امام علیه‌السلام در مآخذ موجود و قدیمی اسم ندارد؛ اما داستان شهادت ایشان با اندک تفصیل آمده است و آن را از آن مأخذ برای شما نقل می‌کنیم:
در کتاب «کامل بهائی» نوشته حسن بن علی بن محمد بن علی بن حسن طبری، معروف به عمادالدین طبری، در ص ۱۷۹، ج دوم، چاپ اول، قم، مؤسسه طبع و نشر قم، ۱۳۷۶ شمسی می‌گوید: در کتاب «حاویة در مثالب معاویة» آمده است که زنان خاندان نبوّت در حالت اسیری، حال مردانی را که در کربلا شهید شده بودند، مخفی می‌داشتند و به پسران و دختران آنان می‌گفتند: پدرتان به سفر رفته و برمی‌گردد. پس از آنکه به دستور یزید زنان و کودکان اسیر را در جوار خانه یزید جای دادند، در میان آنان دخترکی چهار‌ساله شبی خواب دید. از خواب بیدار شد و گفت: بابایم حسین کجاست؟ همین الآن او را در خواب دیدم و خیلی هم پریشان بود. زنان و کودکان، همه به گریه افتادند. سروصدای گریه یزید را از خواب بیدار کرد. یزید گفت: چه خبر است؟ گفتند: بچه‌ای پدرش را می‌خواهد و برای همین زنان و کودکان گریه می‌کنند. یزید دستور داد: سر پدرش را ببرید و در کنار او بگذارید. مأموران یزید سر امام حسین را آوردند و در برابر چشمان آن بچه قرار دادند. دختر چهار‌ساله وقتی نگاهش به آن سر افتاد ترسید و فریادی برآورد و پس از آن بیمار شد و وفات کرد.
آیت‌الله سید صادق روحانی (رحمةالله علیه):
اولاً راجع به حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها اخیراً کتابی نوشته شده است و خیلی خوب اثبات نموده به این که حضرت رقیه ۳ساله در خرابه شام از دنیا رفته و قبرش هم در آنجاست و معجزات زیادی هم نقل شده است و ثانیاً قاعده‌ای در فقه است بنام تسامح در ادله سنن، مقتضی آن قاعده این است که آنچه راجع به این دختر ۳ساله گفته‌اند شما هم نقل کنید و به زیارت او بروید همه‌اش بر طبق موازین شرع است، من خودم چند سال قبل برای معالجه به لندن رفتم در برگشت، لبنان از هواپیما پیاده شدم و چند روز در آنجا ماندم که بروم سوریه برای زیارت آن خانم و الان هم از آن عمل خرسندم.
آیت‌الله‌العظمی علوی گرگانی (حفظه الله تعالی):
وجود حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها از مسلّمات تاریخی است و اگر شبهه‌ای هم هست در اصل وجود ایشان نیست و بعضی از شبهات در نام مبارک او وجود دارد؛ ولی این مسئله که دختری از امام حسین علیه‌السلام در شام مدفون است، هیچ‌گونه شک و شبهه‌ای در آن وجود ندارد و توصیه ما به کسانی که این شبهات را نسبت به معتقدات دینی مردم وارد می‌کنند آن است که بدانند هیچ‌گونه نفعی نخواهند برد و فقط آخرت خود را خراب کرده‌اند و خود را مورد غضب امام حسین علیه‌السلام قرار داده‌اند و لذا خوب است که با این‌گونه مسائل خود را درگیر ننمايند.
آیت‌الله‌العظمی مبشّر كاشانی (حفظه الله تعالی):
قال الله تبارک‌وتعالی: «یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم و الله متم نوره و لو کره الکافرون »
هیچ‌گونه شک و شبهه‌ای درباره وجود مقدّس حضرت رقیه بنت الحسین علیهماالسلام وجود ندارد و شواهد تاریخی نشان می‌دهد که آن مظلومه بر اثر تحمل رنج‌ها و مصائبی که در مسیر شام و آن چه در خرابه شام اتفاق افتاد، در صغر سن از دنیا رفته و در دمشق مدفون شد، تنها مطلب موردبحث این است که نام مبارک او رقیه بوده یا زینب یا اسم دیگری داشته، سپس به اسم رقیه مشهور شده؟ و اما اشتهار اسم او به نام رقیه به این جهت است که در مدفن این وجود مقدّس و نورانی، در دمشق، نام رقیه بنت امیرالمؤمنین علیهماالسلام نوشته شده که بدیهی است انتساب به “جد اعلی” ، متداول و معمول بوده است پس تشکیک در اصل وجود مقدّس آن حضرت جرم و ظلم به آن مظلومه و پدر بزرگوارش، بلکه ظلم به اهل‌بیت علیهم‌السلام است و شبهه پراکنان بدانند که نور خدا هرگز خاموش نخواهد شد، بلکه پیوسته بر تزاید و تجلیات بیشتر است.
آیت‌الله‌العظمی مظاهری (حفظه الله تعالی):
همین‌جا که به‌عنوان مرقد حضرت رقیه علیهاالسلام مشهور است، مرقد اوست و تشکیک‌کردن یک ظلم است؛ آن هم ظلم به بچه مظلوم امام حسین علیه‌السلام و همین شهرت راجع به مرقد مطهّر حضرت زینب سلام‌الله‌علیها نیز هست و تشکیک در آن ظلم به حضرت زینب سلام‌الله‌علیها است و ظلم به حضرت زینب گناهش خیلی بزرگ است و ما در این‌گونه موارد نظیر سیادت اشخاص و قبور بزرگان چیزی جز شهرت نداریم و این شهرت در نظر همه فقها حجت بوده و هست.
آیت‌الله‌العظمی مکارم شيرازی (حفظه الله تعالی):
شکی نیست که دختر کوچکی از امام حسین علیه‌السلام در شام از دنیا رفت و در آنجا دفن شد و حرم فعلی منسوب به همان دختر است، اما این که نام آن دختر «رقیه» بوده یا نام دیگری داشته در بین دانشمندان اسلامی اختلاف‌نظر وجود دارد، هرچند معروف این است که نامش رقیه است.
آیت‌الله‌العظمی نوری همدانی (حفظه الله تعالی):
در کتاب‌هایی چون کامل بهائی و نفس المهموم و کتاب‌های معتبر دیگر دختر خردسالی که برخی نام او را «رقیه» نامیده‌اند و در شام به شهادت می‌رسد، برای امام حسین علیه‌السلام ذکر کرده‌اند و اگر کسی برای آن حضرت نذر کند، باید آن را ادا نماید و مضجع موجود در دمشق متعلق به آن حضرت است. (۱)
