رکوع کامل در کلام امام جواد علیه السلام و قرار دادن دست بر زانو
مَنْ أَتَمَّ رُكُوعَهُ لَمْ تَدْخُلْهُ وَحْشَةٌ فِي الْقَبْرِ (۱)
از حضرت امام جواد علیه‌السلام نقل است:
کسی که رکوعش را کامل انجام دهد، گرفتار وحشت قبر نمی‌شود.
مقدار واجب رکوع و گذاشتن دست بر روی زانو
مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (حفظه الله تعالی):
در هر رکعت بعد از قرائت باید رکوع کرد؛ یعنی به‌اندازه‌ای خم شد که بتوان دست را بر زانو گذاشت و اگر سرانگشت‌ها هم به‌زانو برسد، کافی است و احتیاط واجب آن است که در حال رکوع، دست‌ها بر زانو گذاشته شود.
شایان‌ذکر است منظور از دست گذاشتن بر زانوها این است که دست‌ها رها نباشد و خود زانو موضوعیت ندارد؛ لذا مستحب است زنان در حال رکوع، دست را از زانوها بالاتر بگذارند و زانوها را به عقب ندهند. (۲)
آیت الله العظمی سیستانی (حفظه الله تعالی):
خم‌شدن در رکوع باید به‌اندازه‌ای باشد که بتواند سر همۀ انگشت‌ها از جمله انگشت شست را به زانو بگذارد. خم‌شدن به این مقدار برای زنان، بنا بر احتیاط واجب است.
شایان‌ذکر است اگر به اندازۀ رکوع به طور معمول خم شود، ولی سرانگشتان را به‌زانو نگذارد، اشکال ندارد. (۳)
آیت الله العظمی شبیری زنجانی (حفظه الله تعالی):
برای رکوع بايد به مقداری خم شود كه بتواند دست‌هایش را روی زانو بگذارد، اما گذاشتن آنها روی زانو لازم نیست. (۴)
آیت الله العظمی مکارم شیرازی (حفظه الله تعالی):
برای رکوع باید به اندازه‌ای خم شود كه اگر بخواهد كف دست‌ها را به زانو بگذارد، بتواند؛ بلكه احتياط واجب آن است كه كف دست‌ها را بر زانو بگذارد. (۵)
آیت الله العظمی وحید خراسانی (حفظه الله تعالی):
برای رکوع باید به اندازه‌ای خم شود كه سر انگشت‌ها به زانو برسد، و احوط آن است که بتواند دست را به زانو بگذارد.
شایان ذکر است اگر به اندازه ركوع خم شود، ولى سر انگشت‌ها را به زانو نگذارد، اشكال ندارد. (۶)
