سؤالات روزه

روزه مریض ـ قضای روزه مریض و سقوط روزه با استمرار مرض ـ کفاره روزه مریض ـ تملیک و اشباع در کفارات

پرسش:

سلام.سؤالی داشتم. من چند سالی است مبتلا به سنگ کلیه هستم سال‌های قبل روزه می‌گرفتم بلافاصله بعد از ماه رمضان درد شدید و گاهی چند روز مبتلا هستم … الان سه‌ساله طور پراکنده روزه می‌گیرم؛ ولی با مشقت… واقعاً کلافه‌ام نمی‌دانم وظیفه‌ام چیه. دچار افسردگی شدم… حال باید کفاره بدم. قضایش واجب است… ضمناً دکتر به خودم واگذار کرد.

ضمناً استخاره گرفتم بد است روزه بگیرم.

 

نام مرجع تقلید:

آیت‌الله‌العظمی سیستانی (حفظه‌الله تعالی)

 

پاسخ:

با عرض سلام و ادب؛

به‌طورکلی روزه از فرد مریض یا سالمی که روزه برایش ضرر قابل‌توجهی دارد که معمولاً قابل‌تحمل نیست و عقلاً از آن پرهیز می‌نمایند، صحیح نمی‌باشد؛ هرچند به حدّ ضررِ حرام مثل مرگ یا نقص‌عضو نرسد و در مورد ضررهای غیرحرام، اگر فرد رجاءً روزه بگیرد و بعد معلوم شود روزه برای وی ضرر قابل‌توجهی نداشته، روزه‏اش صحیح است.

شایان‌ذکر است، اگر فردی با اعتقاد به ضرر یا ترس ضرر روزه بگیرد، روزه‌اش باطل است، مگر آنکه بعداً معلوم شود که روزه برای وی ضرر نداشته و هنگام روزه قصد قربت از او حاصل شده باشد که در این صورت روزه‌اش صحیح است. (۱)

و اما درباره روزه‌های سالیان قبلتان، اگر به علّت بیماری، روزه ماه رمضان را نگرفته‌اید و بیماری‌تان تا ماه رمضان سال بعد طول کشیده است، به‌گونه‌ای که در تمامی ایام سال نتوانسته‌اید روزه بگیرید، قضای روزه‏هایی را که نگرفته‌اید بر شما واجب نیست؛ ولی پس از فرارسیدن ماه رمضان سال بعد، باید برای هر روز یک مُدّ (تقریباً ۷۵۰ گرم) طعام یعنی گندم یا جو یا نان و مانند اینها به فقیر بدهید که آن را فدیه سالانه هم می‌نامند و پرداخت آن قبل از فرارسیدن ماه رمضان سال بعد، صحیح نیست؛

خواندن  خوردن سحری به گمان عدم دخول وقت با تحقیق و بدون تحقیق

البتّه کسی که مثلاً سی روز کفّاره از ماه رمضان قبل به عهده دارد، می‌تواند روز پانزدهم ماه شعبان کفّارۀ پانزده روز را بپردازد و نیز کسی که کفّارۀ ده روز به عهدۀ اوست، روز بیست و پنجم ماه شعبان می‌تواند کفّارۀ پنج‌روز را بپردازد و همین‌طور…

شایان‌ذکر است در این مورد و موارد ذکر شده در مسائل بعدی، سیرکردن فقیر کافی نیست و لازم است یک مد طعام را به‌عنوان این که مال و ملک فقیر باشد به وی بپردازید. (۲)

ضمناً اینجا جای استخاره نیست؛ چه خوب بیاید و چه بد بیاید، این استخاره باطل است.

برای اطلاع از استفتائات و احکام مربوط به استخاره مطابق فتوای آیت‌الله سیستانی اینجا را کلیک نمایید.

 

 

منابع:
(۱) العروة الوثقی، فصل فی شرایط صحة الصوم، المورد السادس / منهاج الصالحین، ج۱، کتاب الصوم، الفصل الرابع: شروط صحة الصوم و وجوبه، ص۳۱۰، م ۱۰۲۹ و ۱۰۳۱ / توضیح‌المسائل جامع، ج۱، ص۵۲۴، م ۱۹۲۵ و ۱۹۲۶ / استفتائات آیت‌الله سیستانی، ویژه نمایندگان، دفتر قم، ص۱۵۷ و ۱۵۸ / سایت کلیشه (سایت اختصاصی آیت‌الله سیستانی)، ویژه نمایندگان معظم له، بخش “کلیشه” / احکام روزه، ویژه استادان پاسخگویی به سؤالات شرعی (رهیافت ۶)، ص۳۹ و ۴۰
(۲) منهاج الصالحین، ج۱، کتاب الصوم، الفصل السابع: احکام قضاء شهر رمضان و ما یلحق به ص۳۱۵، م ۱۰۵۰ / توضیح‌المسائل جامع، ج۱، ص۵۷۶، م ۲۰۷۵ / استفتائات آیت‌الله سیستانی، ویژه نمایندگان، دفتر قم، ص۱۵۷ و ۱۵۸ / سایت کلیشه (سایت اختصاصی آیت‌الله سیستانی)، ویژه نمایندگان معظم له، بخش “کلیشه” / همان، بخش “استفتائات نجف”، با استفاده از س ۱۶۰۲۸ و س ۱۶۰۷۴ و س ۱۳۰۱۰ / احکام روزه، ویژه استادان پاسخگویی به سؤالات شرعی (رهیافت ۶)، ص۱۸۸

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا