هر که به گوینده‌ای گوش دهد به راستی که او را پرستیده
در روایتی از حضرت امام محمد بن علی الجواد (علیهماالسلام) نقل است:
مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ کَانَ النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ کَانَ النَّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسَانِ إِبْلِيسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِيسَ. (۱)
هر که به گوینده‌ای گوش دهد به راستی که او را پرستیده، پس اگر گوینده از جانب خدا باشد در واقع خدا را پرستیده و اگر گوینده از زبان ابلیس سخن گوید، به راستی که ابلیس را پرستیده است.
بعضی از گوش‌دادنی‌های حرام
۱) گوش‌دادن به صدای نامحرم:
شنیدن ابتدایی و بدون تعمد اشکال ندارد؛ اما استمرار در شنیدن به‌قصد لذت‌بردن جایز نیست.
۲) گوش‌دادن به‌دروغ:
صرف شنیدن آن حرام نیست؛ البته اگر موجب تشویق و تأیید دروغگو باشد، و یا مفسده‌ای بر آن مترتب شود، شنیدن آن نیز جایز نیست و درهرصورت نهی‌ازمنکر واجب است.
۳) گوش‌دادن به غیبت و تهمت:
شنیدن غیبت و تهمت مثل گفتن غیبت و تهمت حرام است.
۴) گوش‌دادن به موسیقی لهوی:
شنیدن غناء و موسیقی لهوی متناسب با مجالس لهو و معصیت به طور مطلق حرام است.
۵) گوش‌دادن به شبهات:
اگر موجب انحراف گردد، جایز نيست. (۲)
دریافت فایل با کیفیت تصاویر:
