رد مظالم و احکام آن

فرمودند که آیا صدقه برای اموات می‌شود به‌جای ردّ مظالم برای اموات باشد؟
آیت‌الله سیستانی

چنانچه ردّ مظالم می‌خواهید پرداخت کنید چه ردّ مظالم یقینی چه ردّ مظالم احتیاطی، چه برای خودتان چه برای میّت، اینجا بعضی از فقها مثل حضرت آقا فتوا دارند، مثل آیت‌الله سیستانی، احتیاط واجب دارند که از حاکم شرع، از مرجع تقلید یا نماینده‌ی مرجع تقلیدتان باید اجازه بگیرید و با اجازه‌ی او ردّ مظالم را مصرف کنید؛ اما در صدقه این‌گونه نیست.

صدقه را می‌شود به فقیر داد می‌شود به غنی داد، می‌شود به غیرشیعه داد، می‌شود به کافر ذمّی داد، اشکال ندارد. در صدقه که فقر شرط نیست. در صدقه که تشیّع شرط نیست.

اما ردّ مظالم این‌گونه نیست. ردّ مظالم را باید به فقیر بدهید. در ردّ مظالم اجازه لازم است. لذا مثلاً بنده‌ی خدا، مثلاً یادم هست در دوران بچگی مثلاً دسته‌ی چرخم خورد به یک ماشینی و رفتم. حالا صاحبش که نمی‌دانم کجاست، اینجا باید ردّ مظالم بدهم. یا مثلاً تو بچگی تو مدرسه مثلاً دعوا کردم، زدم تو صورت دوستم، زدم تو صورتش، صورتش قرمز شد، اینجا باید دیه بدهم دیگر می‌دانید یا نه؟ اگر رفیقتان را بزنید یا با شوخی می‌زنید به پشت‌گوشش، یا با خودکار، پوف می‌کنید تو صورتش، صورتش قرمز می‌شود، گوشش قرمز می‌شود، دستش قرمز می‌شود، مراجع معظم تقلید می‌فرمایند: باید دیه بدهید، کبود بشود باید دیه بدهید، سیاه بشود باید دیه بدهید.

دیه‌اش چقدر است؟
از گردن به بالا اگر قرمز بشود یک و نیم مثقال طلای مسکوک است. چیز کمی نیست. خواستید بیایید برایتان حساب کنم. نزدیک به نهصد هزار تومان می‌شود. اگر صورت طرف قرمز شد، کم نیست. اگر کبود شد، سه مثقال طلا باید بدهید. اگر سیاه شد شش مثقال طلا باید بدهید، نزدیک سه میلیون و خورده‌ای.
یک‌دانه آرام زدی پشت‌گوشش، دیه دارد. حالا اگر طرف مقابل را نمی‌شناسم، بچگی زدم الان نمی‌دانم کجاست. امیدی به پیداکردنش ندارم، اینجا باید ردّ مظالم بدهم. اگر من افتادم مُردم یا ان‌شاءالله شهید شدم، بقیه مثلاً دوست دارند از طرف من بدهند، ردّ مظالم بدهند، اجازه بگیرند و با اجازه‌ی مرجع تقلید این مبلغ را به‌عنوان ردّ مظالم رد کنند.