پرسش:
در نماز غفیله، بعد از (تفعل بی) دعا و حوایج ذکر میشه و دعای آخر نیز گفته میشه بعد در مفاتیح آمده که با آخر دعا (قضیتها لی) باز باید دعا کرد و حوایج گفته بشه. حالا حوایج باید بعد از (تفعل بی) ذکر بشه یا بعد از (قضیتهالی)؟
نام مرجع تقلید:
آیت‌الله مکارم شیرازی (حفظه‌الله تعالی):
پاسخ:
با عرض سلام و ادب؛
از نمازهایى که به‌جاآوردن آن به امید ثواب پروردگار خوب است نماز غفیله است که بین نماز مغرب و عشا خوانده می‌شود و وقت آن بعد از نماز مغرب است تا موقعى که سرخى طرف مغرب از بین برود، در رکعت اوّل بعد از حمد به‌جای سوره این آیه را می‌خواند:
(وَ ذَا النُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ الاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِى الْمُومِنینَ) (۱) و در رکعت دوم بعد از حمد به‌جای سوره این آیه را بخوانند: «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها الاَّ هُو وَ یَعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَه الاّ یَعْلَمُها وَ لا حَبَّه فِى ظُلُماتِ الاْرْضِ وَ لا رَطْب وَ لا یَابِس الاَّ فى کِتاب مُبین» و در قنوت آن بگویند: (اَللّهُمَّ اِنّى اَسْیَلُکَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتى لا یَعْلَمُهَا الاَّ اَنْتَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ اَنْ تَفْعَلْ بِى کَذا وَ کَذا) (۲) و به‌جای کلمه کذا و کذا حاجت‌های خود را بگویند و بعد بگویند: (اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ الْقادِرُ عَلى طَلِبَتى تَعْلَمُ حاجَتى فَاَسْیَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السّلامُ لَمّا قَضَیْتَها لِى.)
پس در فرض سؤال شما، بعد از (تفعل بی) حاجات گفته می‌شود نه بعد از (قضیتها لی)
شایان‌ذکر است؛ استحباب نماز غفیله ثابت نشده، و این استحباب از باب تسامح در ادله سنن می‌باشد، لذا لازم است رجاءً و به امید ثواب خوانده شود و نباید قصد ورود کرد. (۳)
