برخورد ناخن با بدن طفل و حکم دیه آن ـ دیه سرخی، کبودی، سیاهی، عدم صحت بخشش طفل
پرسش:
مراقب کودک ۱ساله خواهرم بودم و با او بازی می‌کردم که نزدیک بود از روی تخت بیفتد که گرفتمش اما ناخن بلندم تصادفاً به‌خاطر سرعت عملکرد به پوستش کشیده شد و باعث قرمزی و جمع‌شدن کمی خون زیرپوستش شد و بار دیگر نگین انگشترم در حین بازی سهواً به پوستش خورد و خراش ایجاد کرد بر دستش البته در هر ۲ بار به ذهنم خطور کرد که ممکن ناخن بلند و انگشترم برای کودک آسیب داشته باشد؛ اما زمان رفع آن را نداشتم. آیا باید با وجود سهوی بودن، دیه پرداخت کنم؟ چقدر و به چه کسی؟ در صورت رضایت مادرش چه؟ پدر چه‌طور؟ آیا می‌توان وقتی بزرگ شد از او رضایت بگیرم یا وقتی بالغ شد دیه را به خودش بپردازم؟
نام مرجع تقلید:
آیت‌الله‌العظمی سیستانی (حفظه‌الله تعالی)
پاسخ:
با عرض سلام و ادب؛
در فرض سؤال چنانچه برای حفظ جان طفل بوده و حفظ جان هم متوقف بر این باشد و شما مقصر هم نباشید، دیه ثابت نمی‌شود.
و به‌طورکلی در فرض ثبوت دیه، نمی‌توان دیه را به خود طفل یا مادر یا برادر یا … او داد، بلکه باید به ولیّ شرعی (پدر و پدربزرگ پدری) داد و بر وی لازم است در امورات طفل خرج نماید.
شایان‌ذکر است حتی ولی شرعی حق بخشش و ابراء ذمه را ندارد و فقط خود مضروب، حق بخشش را دارد و در فرض سؤال که مضروب، نابالغ است، رضایت و بخششش ذی‌اثر نیست. بله؛ اگر بعد از بلوغ از او حلالیت بطلبید و او بدون اکراه و اجبار، با التفات مبلغ دیه (به قیمت روز) رضایت بدهد، صحیح بوده و ابراء ذمه حاصل می‌شود. (۱)
برای اطلاع از احکام دیه و میزان و مبلغ دیه (فیلم سخنرانی استاد) اینجا را کلیک نمایید
