معنا و مصادیق جهاد کبیر از نظر شرعی
بسم الله الرحمن الرحیم
طرف می گوید: خدایا من ضد انقلابم؛ در راهپیمایی هم شرکت نمی کنم اما هرکس در راهپیمایی شرکت کرد، درود بفرست.
چه انقلابی ها، چه ضد انقلاب ها، حداقل روزی پنج بار در نماز می گویند: خدایا بر افرادی که در راهپیمایی و انتخابات شرکت کردند، درود بفرست!!
در نماز؟؟ کجای نماز؟؟
السلام علینا و علی عباد الله الصالحین
خدایا بر افراد صالح، درود بفرست.
آیه ۱۲۰ سوره توبه می فرماید:
افراد صالح چه کسانی هستند؟
یکی از مصادیق این آیه کسانی هستند که با راه رفتنشان، لج دشمن را در می آورند
وَلاَ يَطَؤُونَ مَوْطِئاً هیچ پیاده روی نیست، قدم زدنی نیست، هیچ گام برداشتنی نیست، يَغِيظُ الْكُفَّارَ که این پیاده روی، دشمن را به غیظ در بیاورد، عصبانی اش کند، پیاده روی که دشمن را عصبانی کند، اشاره به جهاد کبیر.
این پیاده روی چیست؟؟ جلوتر خداوند می فرماید: إلّا کُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صالِح
این پیاده روی، عمل صالح نوشته می شود
خداوند نمی فرماید: عمل خِیر، عمل بِر، عمل نیک
بالاتر (می فرماید: عمل صالح)؛ عمل صالح، آن اوج است.
این پیاده روی که لج دشمن را در بیاورد، این می شود جهاد کبیر، این می شود عمل صالح.
حضورِ در عرصه های سیاسی مثل راهپیمایی، مثل انتخابات، مثل تشییع جنازه شهدا، مثل تجمعات برای حمایت از مردم مظلوم غزه، این ها چون لج دشمن را در می آورد، دشمن را عصبانی می کند، می شود جهاد کبیر.
