حضرت آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی
ایشان از سال ۱۳۵۳ه.ش تحصیلات حوزوی خود را در شاهرود آغاز کرد و پس از یک‌سال وارد حوزه‌ی علمیه‌ی قم شد. دروس مقدماتی را نزد اساتیدی همچون آقایان الهی، اشرفی و نجفی فراگرفت و دروس سطح را در محضر حضرات آیات یزدی، محمدی ری‌شهری، اشتهاردی، موسوی تهرانی و بوشهری آموخت. از سال ۱۳۶۲ه.ش، تحصیل دروس خارج را نزد آیات عظام مکارم شیرازی، فاضل لنکرانی، شیخ جواد تبریزی، وحید خراسانی و هاشمی شاهرودی آغاز کرد و از سال ۱۳۸۱ه.ش به مدت ۶ سال نیز در درس خارج رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای (دام ظله)، شرکت نمود. ایشان دارای مدرک سطح ۴ حوزه است و علاوه بر تألیف آثار مستقل، هدایت تحقیق و تدوین بیش از ۳۰۰ اثر علمی و مدیریت پروژه‌های بزرگی همچون «نظام دفاعی اسلام»، «فرهنگ سازمانی»، «فرهنگ عاشورا»، «نظام تعلیم و تربیت اسلامی»، «فرهنگ اهل‌بیت (علیهم‌السلام)» و «فقه سازمانی» را بر عهده داشته است. از ایشان ۱۶ مقاله در پایگاه مجلات تخصصی نور ثبت شده که از جمله‌ی آنها می‌توان به «ولایت مطلقه‌ی فقیه از منظر فقهی»، «ضرورت اجتهاد و تقلید»، «نقش مصلحت در احکام فقهی» و «انقلاب اسلامی زمینه‌ساز ظهور» اشاره کرد. از جمله فعالیتهای ایشان می‌توان به «عضویت در هیئت علمی پژوهشکده‌ی تحقیقات اسلامی»، «عضویت در هیئت علمی مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی»، «مدرس حوزه و دانشگاه»، «عضو مجلس خبرگان رهبری از استان کردستان»، «نماینده‌ی ولی‌فقیه در استان کردستان» و «مدیر مرکز بزرگ اسلامی غرب ایران» اشاره کرد.
—————————————————————
متن دست‌نوشته‌ی معظّمٌ‌له
بسم الله الرحمن الرحيم
موضوع مرجعیت و اعلمیت از مسائل مهمی است که قبولی و صحّت اعمال مقلدین به آن مربوط می شود. از این رو تشخیص آن به افراد خبره واگذار شده است. تاکنون بسیاری از بزرگان علماء و مدرسین، اعلمیت مرجع عالیقدر حضرت آیة الله العظمی خامنه ای دام ظله العالی را مورد تأکید قرار داده اند و نیازی به اظهار نظر این بنده حقیر نمی ماند، ولی از آنجا که بنده توفیق سالها حضور در درس برخی مراجع را داشته ام و حدود شش سال نیز در درس خارج فقه معظم له حاضر شده و بهره گرفته ام؛ با طیب خاطر و اطمینان، به اعلمیت مرجع جهان تشیع حضرت آیه الله العظمی خامنه ای مدظله العالی قائل هستم. زیرا دقت، جامعیت، واقع نگری و تسلّط علمی ایشان را در مسائل مختلف فقهی از نزدیک شاهد بوده ام و مبانی و شیوه اجتهادی ایشان را در مسائل فقهی دقیق تر می دانم.
