چند فرع فقهی پیرامون جنگل مطابق با فتوای مقام معظم رهبری ” به مناسبت روز جهانی جنگل “
مقام معظم رهبری (دام ظلّه العالی):
۱) تصرف در خاک، چوب، میوه و… جنگل:
ملاک در این‌گونه امور، قانون و مقرّرات مربوطه می‌باشد و باید طبق آن عمل شود.
۲) چرانیدن حیوانات در جنگل:
فی‌نفسه اشکال ندارد؛ مگر آنکه در این زمینه مقرّراتی باشد که رعایت آن لازم است.
۳) تغییر کاربری جنگل (تبدیل جنگل به باغ):
به طور کلی این گونه امور تابع قوانین و مقرّرات نظام جمهوری اسلامی است و تخلف از آن جایز نیست.
۴) تصرف در زمینی که قبلاً جنگل بوده:
این گونه امور تابع مقررات مربوطه است.
۵) تصرف در جنگل:
به طور کلی جنگل‌ها و مراتع کشور جزو انفال بوده و جزو اموال عمومی است و بهره‌برداری از آن بایستی با نظر ولیّ امر مسلمین و توسط دولت مطابق قانون صورت پذیرد.
شایان‌ذکر است، هر مقدار از جنگل و مراتع و دشت و کوه، که به‌صورت جنگل طبیعی یا مرتع طبیعی باقی‌مانده است، از انفال و اموال عمومی است و اختیار آن بر اساس مقررات قانونی، با دولت اسلامی است.
۶) اختلاط با نامحرم در جنگل:
اختلاط با نامحرمان اگر مفسده داشته باشد و یا تحریک کننده شهوت باشد جایز نیست.
۷) تمیزکردن محیط‌زیست و جنگل:
تمیزکردن محیط‌زیست کار شایسته‌ای است.
۸) آلوده‌کردن جنگل:
این‌گونه امور تابع قوانین و مقرّرات مربوطه می‌باشد و اگر آلوده‌کردن جنگل موجب ضایع شدن حقی گردد و یا برخلاف مقررات باشد جایز نیست. توجه داشته باشید در برابر محیط‌زیست باید احساس مسئولیّت داشت؛ همچنان که در قبال انسان‌ها احساس مسئولیّت می‌کنیم، در قبال طبیعت هم باید احساس مسئولیّت کنیم.
۹) شکار تفریحی در جنگل:
شکار به صورت تفریحی و خوشگذرانی ــ هر چند گوشت آن را مصرف كنند ــ جایز نیست.
۱۰) شکار غیر تفریحی در جنگل:
اگر شکار برای نیاز زندگی یا کسب و کار بوده، و بر خلاف مقررات مربوطه هم نباشد، اشکال ندارد.
شایان ذکر است چنانچه شکار به گونه اى باشد كه اگر نمى خواست تفريح كند نيز براى تهيه گوشت به شكار مى رفت، شكار اشكال ندارد.
