نفقه در کلام امام رضا علیه السلام و حکم شرعی آن
صاحِبُ النِّعمَةِ یجِبُ عَلَیهِ التَّوسِعَةُ عَلى عِیالِهِ (۱)
از حضرت امام علی بن موسیالرضا (علیهالسلام) نقل شده:
برخوردارِ از نعمت، نیکوست که رفاه خانوادهاش را توسعه بدهد.
الف) نفقه واجبه:
نفقاتی که تأمین آنها بر شوهر ـ در ازدواج دائم ـ واجب است، عبارتاند از اموری که زوجه در زندگی، متناسب با شأن و بر حسب متعارف و معمول ـ بدون اسراف و تبذیر ـ به آنها احتیاج دارد.
مانند: غذا، آشامیدنی، لباس، مسکن، اثاث منزل، هزينه درمانهاى متعارف و غیر آن.
ب) نفقه توسعهای:
نفقاتی که تأمین آنها بر شوهر واجب نیست؛ ولی شایسته است مرد در زندگی زن توسعه ایجاد کند.
مانند: هزینه بعضی سفرهای غیرضروری، رفتوآمد به محل کار، زیورآلات، توسعهدادن به البسه، مسکن، هزینه کلاس های آموزشی، باشگاه زن، خرید خانه (منزل اجارهای کافی است) و…
چند نکته پیرامون نفقه واجبه:
۱) مقداری که شوهر در پرداخت نفقه کوتاهی می کند، ضامن است.
۲) اگر زوجه به وظیفه ی واجب خود (تمکین متعارف) عمل نکند و ناشزه محسوب شود، نفقه اش بر شوهر واجب نیست؛ ولی چنانچه توبه نموده و به وظایف زناشویی خود برگردد، استحقاق نفقه دارد.
۳) در وجوب نفقه بر مرد، فرقی بین غنی یا فقیر بودن شوهر نیست.
۴) در استحقاق نفقه بر زن، فرقی بین فقیر یا غنی بودن زوجه نیست. (۲)