حضرت آیت الله سید جعفر کریمی
ایشان در نوجوانی تحصیلات حوزوی را در حوزه علمیه بابل شروع کرد و در سال ۱۳۲۶ به حوزه علمیه قم رفت. از سال ۱۳۳۳ تا سال ۱۳۵۸ در حوزه علمیه نجف به تحصیل و تدریس اشتغال داشت. وی در قم مدتی در درس آیت‌الله بروجردی شرکت کرد و در حوزه علمیه نجف ۲۴ سال در درس آیت‌الله خویی، ۱۲ سال در درس سید محمود شاهرودی و هشت سال در درس میرزا هاشم آملی حضور یافت. ایشان در دوران حضور امام خمینی (قدّس سرّه) در نجف، در درس وی حضور مستمر داشت و در حلقه‌ی نزدیک علمی حضرت امام قرار گرفت. او تحقیق و تصحیح رساله‌های عربی و فارسی امام خمینی (قدّس سرّه) را انجام داد و با همکاری خاتم یزدی، کتاب «البیع» را تحت نظارت امام خمینی (قدّس سرّه) در پنج جلد در نجف به چاپ رساند. همچنین به درخواست امام خمینی (قدّس سرّه)، کتاب «الخلل فی الصلاة» وی را در نجف تحقیق و تصحیح کرد که بعدها در ایران منتشر شد. ایشان از جمله افرادی بود که رساله امام خمینی (قدّس سرّه) را در سال ۱۳۶۶ شمسی تصحیح و با کتاب‌های دیگر امام (قدّس سرّه)، از جمله «تحریرالوسیله»، تطبیق داد. او به همراه آیت‌الله خاتم یزدی در نجف، مسئول پاسخ‌گویی به استفتائات زیر نظر امام خمینی (قدّس سرّه) بودند. پس از بازگشت به ایران نیز به دستور امام، در شورای استفتاء دفتر ایشان شرکت کرد. همچنین با انتخاب آیتاللهالعظمی خامنه‌ای (دام ظلّه) به رهبری انقلاب اسلامی ایران، عهده‌دار پاسخ‌گویی به استفتائات و از اعضای اصلی شورای فتوای رهبری شد که هفته‌ای یک‌بار با حضور معظمٌ‌له تشکیل می‌شد. از جمله فعالیت‌های ایشان در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران می‌توان به عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی و نمایندگی مجلس خبرگان رهبری اشاره کرد.
————————————————————————
متن دست‌نوشته‌ی معظمٌ‌له
بسمه تعالی
ضمن تقديم سلام و تحیات به محضر مقدس حضرت بقیة الله (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) و عرض تسلیت به پیشگاه مبارک آن حضرت و محضر مقام معظم رهبری حضرت آیة الله خامنه ای (دامت برکاته) به مناسبت ارتحال شيخ الفقهاء آية الله العظمى الشيخ محمد على العراقي (تغمّده الله سبحانه بغفرانه)، بدین وسیله اعلام می دارد با توجه به شرایط اهلیت نیابت از وجود مقدس حضرت بقیة الله (ارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء) در اداره امور فقهی و دینی و اجتماعی و سیاسی امت اسلامی در زمان غیبت صاحب الامر (سلام الله عليه و على آبائه المعصومين) اینجانب تقليد فقيه الامة الاسلامية رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت مستطاب آیة الله خامنه ای (دامت برکاته) را بی اشکال و بلامانع و مجزی و مبرئ ذمّه می دانم والسلام على عباد الله الصالحين.
به تاریخ ۲۶ جمادى الثانية سنه ۱۴۱۵ سید جعفر کریمی
۷۳/۹/۹
—————————————————————————————————–
متن مصاحبه به معظم له (رحمه الله):
من در برخورد با آیت‌الله خامنه‌ای زمانی که به مجلس خبرگان تشریف می‌آوردند، احساس کردم طرز تفکرش طرز تفکر امام است فلذا عقیده‌ام این شد که ایشان در صلاحیت مرجعیت از آقایان دیگر هیچ چیز کم ندارند بلکه زیادتر هم دارند. آقای خامنه‌ای قدرت علمی، توان، استعداد و طرز تفکرش بیش از همه به امام (ره) نزدیک است. (۱)
—————————————————————————
متن مصاحبه‌ی دیگر با معظمٌ‌له (رحمه الله):
در بخشی از گفتگوی رسمی که در سال ۱۳۹۲ با معظمٌ‌له انجام شد، فرمودند:
… اگر کسی بتواند جهت‌گیری قضایای فقهیه، قضایای کلامیه و قضایای فلسفیه را درک کند، در تشخیص مسائل موفق‌تر خواهد بود. همه کسانی که فقه نوشته‌اند، دنبال احکام شرعیه بوده‌اند. ولی این احکام شرعیه را یک زمان امیرالمؤمنین علیه‌السلام متوجه می‌شود که منظور از این آیه چیست و یک زمان هم بنده می‌فهمم؛ بین من و امیرالمؤمنین علیه‌السلام الی ماشاءالله فاصله است. اگر این مقدمه را درست درک کردیم و آن را باور کردیم، متوجه می‌شویم که اعلم و افقه کیست. از خصائص رهبر معظم انقلاب که این مسئله را مردم و خواص ما نمی‌دانند، حتی اگر جسارت نباشد، بزرگان و فضلا هم نمی‌دانند. درک ویژه ایشان از جهت‌گیری قضایا است.
ما در طول این مدت که در این جلسه شورای افتاء در خدمت رهبر معظم انقلاب بودیم، آقایانی که در آن جلسه بودند و صحبت می‌کردند، همه از فضلا و علما بودند و همه برای خود شخصیتی بودند. مطلبی را که رهبر معظم انقلاب در هر موردی که لازم بود اظهار کنند، اظهار می‌کردند، آن جهت‌گیری واقعی آن قصه را بدان‌گونه که باید فهمید، ایشان بیشتر از دیگران می‌فهمیدند و بالاتر از دیگران می‌فهمیدند که فکر دیگران به آنجا نمی‌رسید و الان هم نمی‌رسد؛ ولو این که دیگران هم از فضلا بودند. و اگر من مدعی شوم که مدعی هم هستم آقای خامنه‌ای از همه اعلم است؛ اعلمیّت به این نیست که شخصی هشت رساله نوشته است یا دوازده کتاب چاپ کرده است. اعلمیّت به این است که این نوشته امیرالمؤمنین علیه‌السلام، نهج‌البلاغه را وقتی که به دست او بدهیم، وقتی ایشان آن را مطالعه می‌کند، یک نکاتی می‌فهمد و وقتی دیگران مطالعه می‌کنند، نکته‌ی دیگری می‌فهمند. اگر نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علیه‌السلام را همراه آن جهت‌گیری که خطابات نهج‌البلاغه می‌گوید درست فهمید، به او نهج‌البلاغه شناس می‌گویند. اگر قرآن کریم را درست فهمید، راجع به آیات‌الاحکام و غیر آیات‌الاحکام بدان‌گونه که باید فهمید، انسان باید تحسین کند که ایشان اعلم از بقیه است. در فقه هم همین‌طور است.
در این مدت ما از ایشان در اظهارنظر، در مسائل زیادی، مطالبی دیدیم و شنیدیم که الحق و الانصاف خداوند منان و متعال توفیقی به ایشان عنایت کرده که اگر ایشان مدعی شوند که فقه را بدان‌گونه که باید فهمید، می‌فهمند، گزاف نگفته است و درست فرموده است. و حالا اگر باور برخی نمی‌شود، نشود. بعضی به یک چیزهای قشری و سطحی عادت کرده‌اند و خیال می‌کنند که مجتهد کسی است که چاپ رساله‌اش درآمده باشد، در صورتی که این طور نیست. اعلم کسی است که قضایای آل‌البیت علیهم‌السلام را بدان‌گونه که در کتب حدیث هست، و باید فهمید آن‌گونه بفهمد. (۲)
————————————————————————-
به نقل از آیت‌الله رجبی (دامت برکاته):
بسم الله الرحمن الرحیم
بنده مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای ادام الله ظلّه على رؤوس المسلمین را مرجع ارجح می‌دانم و هیچ مرجعی را از ایشان اعلم یا محتمل‌الاعلمیه نمی‌دانم و تا آنجا که بنده اطلاع دارم آیت الله سید جعفر کریمی و آیت الله محمد یزدی قدس سرهما معتقد به اعلم بودن معظم‌له (مقام معظّم رهبری حضرت آیتاللهالعظمی خامنه‌ای ادام الله ظلّه على رؤوس المسلمین) بوده‌اند.
آیت الله محمد مؤمن قمی رحمةالله‌علیه در سال‌های آخر عمر شریفشان احتمال اعلم بودن ایشان را مطرح می‌کردند و به جوانان جویای مرجع تقلید، به مقام معظم رهبری مدّظله العالی هدایت و توصیه می‌نمودند.
علامه محمد تقی مصباح یزدی قدّس الله نفسه الزکیه نیز معتقد به ارجح بودن مقام معظم رهبری مدّظله‌العالی به عنوان مرجع تقلید بودند و جوانان را به تقلید از معظم‌له توصیه و ایشان را به عنوان مرجع ارجح به آنان معرفی می کردند.
محمود رجبی
۲۸ ربیع‌الثانی ۱۴۴۶
مطابق با ۱۱ آبان ۱۴۰۳
———————————————————
به نقل از آیت الله فقیهی (دامت برکاته):
باسمه تعالی
آیت الله سید جعفر کریمی قائل به اعلمیت آیت الله خامنه ای بودند. نقل شده در مورد یکی از فتاوای حضرت آقا، ایشان عقیده داشت که فتوی اشتباه است و باید تغییر کند لذا گفتند کتب فقهی و روایی را برای استدلال به همراه خود بردم تهران خدمت ایشان تا معظم له را به خطای در این مورد آگاه نمایم ولی پس از مباحثه ی با ایشان، معظم له من را قانع کردند و فهمیدم نظر ایشان دقیق و عمیق است و من اشتباه کرده ام بعد از این قضیه آقای سید جعفر کریمی اعتراف به اعلمیت آیت الله خامنه ای در بین مراجع نمودند.
سید محمد على فقیهی
۱۴۰۳/۴/۴
—————————————————————————–
به نقل از حجت الاسلام والمسلمین دکتر انتصاری (دامت برکاته):
مرحوم حضرت آیت‌الله سید جعفر کریمی
ایشان از علماء برجسته‌ی مازندران و مسئول استفتائات دفتر امام خمینی(ره) و آیتاللهالعظمی خامنه‌ای (حفظه‌الله تعالی) بودند و همچنین نماینده دو دوره مجلس خبرگان رهبری و عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نیز بودند
ایشان از افرادی بود که رساله امام خمینی(ره) را در سال ۱۳۶۶ ش تصحیح و با کتاب‌های دیگر امام از جمله تحریرالوسیله تطبیق داده‌اند. وقتی امام خمینی(ره) تصمیم به خروج از عراق گرفتند، چهار نفر را وصی خود قرار دادند که سید جعفر کریمی یکی از آن‌ها بود.
روحیه‌ی علمی، معنوی و اخلاق خوش از ویژگی‌های بارز ایشان به شمار می‌رفت؛ چه زمانی که در حوزه‌ی علمیه‌ی امام صادق (علیه‌السلام) بودم و چه در قم، توفیق حضور در محضر ایشان را پیدا کردم.
نگاه ایشان در موضوع مرجعیت، توجه به جامعیت بود و لذا از کسانی بودند که در پیگیری و تبلیغ مرجعیت مقام معظم رهبری، اقدام نمودند.
عمل ایشان در دفتر مقام معظم رهبری(حفظه‌الله تعالی) و بیان و تصریح ایشان در فضاهای مختلف، اشاره‌ی مستقیم به اعلمیت و جامعیت آیتاللهالعظمی خامنه‌ای (حفظه‌الله تعالی) بود.
محمد ناصر انتصاری
