حضرت حجت الاسلام و المسلمین سید علی اکبر ابوترابی
این سید آزادگان، پس از اخذ دیپلم در رشته‌ی ریاضی، در سال ۱۳۳۷ه.ش به مشهد مقدس مشرف شد و در مدرسه‌ی علمیه‌ی نواب به تعلیم‌وتعلم پرداخت. در اوایل دهه‌ی چهل به قم بازگشت و در مدرسه‌ی حجتیه مشغول تحصیل علوم دینی شد. سپس در سال ۱۳۴۴ه.ش به نجف اشرف رفت و از محضر اساتیدی همچون حضرات آیات عظام وحید خراسانی، شیخ کاظم تبریزی، میرزاعلی آقا غروی، آقا مصطفی خمینی و دیگران بهره‌مند گردید. در سال ۱۳۴۹ه.ش، پس از اتمام دوره‌ی سطح، در «کلیة الفقه» (مؤسسه‌ی آموزشی وابسته به دانشگاه الازهر) نیز به تحصیل ادامه داد.
——————————————————————–
به نقل از پایگاه مركز اسناد انقلاب اسلامی:
ایشان زمانی كه بحث مرجعیت مطرح بود و آیت‌الله اراكی در بستر بیماری به سر می‌بردند و به دلیل كهولت سن جانشینی ایشان به مسئله‌ای بحث‌برانگیز تبدیل شده بود، بدون هیچ تردیدی مقام معظم رهبری را اعلم مراجع می‌دانستند. (۱)
به نقل از آقای علیدوستی:
سید (حجت‌الاسلام ابوترابی) به مناسبتی به قم مشرف شدند و در جلسه‌ای كه تقریباً با حضور همه‌ی روحانیون آزاده تشكیل شده بود سخنرانی كردند. پس از سخنرانی، دوستان او را همانند نگین انگشتری در میان گرفتند و شاید اولین سؤالشان این بود كه به نظر شما تكلیف ما پس از رحلت آیت‌الله اراكی چیست و چه باید بكنیم. ایشان كه گویی منتظر این سؤال بود، شروع به صحبت کرد و فرمود:
من در نامه‌هایی كه در این چندروزه خدمت آقا نوشتم، با عنوان مرجع و ملجأ شیعیان نوشته‌ام و خودم نیز در تقلید به ایشان مراجعه نموده‌ام.
سپس برای گفته‌ی خود دلایلی آورد و فرمود كه آقا از نظر فقهی در حدّ دیگر آقایان است و عالم به زمان و آگاه به مسائل روز می‌باشند و اصل قضیه این است كه امروز تقویت ایشان، تقویت نظام است و بنا به فرموده‌ی امام، حفظ نظام از اوجب واجبات است و برای شماها نیز هیچ جای بحث نیست كه باید تلاش كنیم تا ایشان تقویت شود. در حال حاضر هم باید از ایشان تقلید نمود. (۲)
