حضرت آیت الله محمود رجبی
ایشان در سال ۱۳۴۳ه.ش به حوزه‌ی علمیه‌ی قم وارد می‌شود و تحصیلات علوم دینی را در مدرسه‌ی علمیه‌ی آیتاللهالعظمی گلپایگانی آغاز می‌کند. دروس سطح را نزد استادان برجسته‌ی آن دوران، از جمله حضرات آیات محمد مؤمن قمی، سید حسن طاهری خرم‌آبادی، حاج حسن آقاتهرانی، محمدتقی ستوده، مصلحی اراکی و حسین شب‌زنده‌دار فرا می‌گیرد. سپس در سال ۱۳۵۰ه.ش به درس خارج فقه و اصول استادان ممتاز حوزه‌ی علمیه‌ی قم راه می‌یابد و سال‌ها از محضر بزرگان و مراجع عالی‌قدری همچون حضرات آیات محمدتقی بهجت، کاظم تبریزی، مرتضی حائری، وحید خراسانی، محمد شاه‌آبادی و جوادی آملی بهره‌مند می‌شود و در نهایت، به درجه‌ی اجتهاد نائل می‌آید. وی نزدیک به ۳۰ مقاله علمی منتشر و بیش از ۲۰ عنوان کتاب در دو رشته «تفسیر و علوم قرآن» و «جامعه‌شناسی» تألیف کرده. برخی از مهم‌ترین سمت‌های ایشان عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری، عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه و عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم می‌باشد.
—————————————————————-
متن دست‌نوشته‌ی معظّمٌ‌له
بسم الله الرحمن الرحیم
بنده مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای ادام الله ظلّه على رؤوس المسلمین را مرجع ارجح می‌دانم و هیچ مرجعی را از ایشان اعلم یا محتمل‌الاعلمیه نمی‌دانم و تا آنجا که بنده اطلاع دارم آیت الله سید جعفر کریمی و آیت الله محمد یزدی قدس سرهما معتقد به اعلم بودن معظم‌له بوده‌اند.
آیت الله محمد مؤمن قمی رحمةالله‌علیه در سال‌های آخر عمر شریفشان احتمال اعلم بودن ایشان را مطرح می‌کردند و به جوانان جویای مرجع تقلید، به مقام معظم رهبری مدّظله العالی هدایت و توصیه می‌نمودند.
علامه محمد تقی مصباح یزدی قدّس الله نفسه الزکیه نیز معتقد به ارجح بودن مقام معظم رهبری مدّظله‌العالی به عنوان مرجع تقلید بودند و جوانان را به تقلید از معظم‌له توصیه و ایشان را به عنوان مرجع ارجح به آنان معرفی می کردند.
محمود رجبی
۲۸ ربیع‌الثانی ۱۴۴۶ مطابق با ۱۱ آبان ۱۴۰۳
—————————————————————————
متن مصاحبه با معظّمٌ‌له
بسیاری از بزرگان حوزه علمیه نسبت به مجتهد جامع‌الشرایط بودن حضرت آیتالله خامنه‌ای اذعان دارند و حتی برخی از این بزرگان، ایشان را در فقه به طور مطلق و برخی در فقه اجتماعی اعلم دانسته و یا شبه اعلمیت ایشان را ابراز داشته‌اند.
آیتالله خامنه‌ای در حوزه علم و دانش از جامعیت کم‌نظیر و می‌توان گفت بی‌نظیری برخوردار است و در عرصه علوم اسلامی و علوم روز و نیز تاریخ معاصر و عرصه‌‌های مختلف فرهنگی اجتماعی به‌عنوان یک صاحب نظر مطرح هستند.
برخی از علما از دوران جوانی ایشان نقل می‌کنند که آیتالله خامنه‌ای در حرم مطهر علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) دارای حالت ابتهال بوده و زیارات را با حال خوش معنوی و اشک‌های جاری می‌خواندند.
رهبر انقلاب بنا ندارد که از حالات سلوکی خود چیزی را بیان کند اما مقام معنوی و اخلاقی ایشان از ارتباط مداوم ایشان با عارفان بزرگ مانند آیتالله بهجت و عنایت ایشان به مقام معظم رهبری به خوبی فهمیده می‌شود و سخنان آیتالله بها‌الدینی، آیتالله حسن‌‌زاده آملی، آیتالله مصباح و دیگر بزرگان در مورد ایشان حاکی از مقام برجسته معنوی ایشان است و این ویژگی در بیانات ایشان حتی در بحبوحه مسائل اجتماعی و سیاسی نمایان می‌شود.
آیتالله خامنه‌ای با وجود تمامی مشغله های فکری و مدیریتی هیچ گاه از مسائل اخلاقی و عرفانی غافل نبوده و رهنمودهای برخاسته از باطن پاک و با خلوص ایشان حتی در سخنرانی‌های عمومی متجلی است.
وقتی رهبر انقلاب نسبت به مسأله ای اظهار نظر می‌کنند، نظرات ایشان حاکی از اشراف علمی و شناخت آسیب‌ها و راه‌کارهای آسیب‌زدایی و طرح‌های ارتقایی و نوآوری در مسئله است و رهنمودهای معظّمٌ‌له، راهگشای فعالیت صاحب نظران در حوزه های مختلف تخصصی علمی و فنی و فرهنگی است.
تأمل در سبک زندگی و مطالعه کتاب های نوشته شده در خصوص زندگینامه رهبر انقلاب نشان می‌دهد که ایشان الگوی کاملی برای قشر ها و طیف های مختلف جامعه است. آیتالله مصباح (ره) می‌فرمودند هر قدر معرفت ما به زوایای زندگی و شخصیت ایشان بیشتر می‌شود عشق و ارادت ما به ایشان بیشتر می‌گردد. (۱)
