آیا فطریه و کفارات و صدقات را می‌توان به سادات فقیر داد؟
بسم الله الرحمن الرحیم
آیا فطریه و کفاره و صدقات را می توانیم به سادات بدهیم یا فقط به عام بدهیم؟
فقهاء معظم تقلید می فرمایند:
افرادی که خودشان سیّد هستند، این ها آزاد هستند؛ افراد سادات می توانند (چه فطریه، چه کفاره، چه صدقات اعم از صدقات واجبه یا مندوبه یا مستحبه) را چه به عام چه به سیّد بدهند. دستشان باز است؛
اما در خصوص افرادی که سادات نیستند (به اصطلاح می گویند افراد عام هستند) اینجا حکم چیست؟ آیا می توانند صدقات یا فطریه خودشان را به افرادی که سادات هستند بدهند؟
مراجع معظم تقلید می فرمایند:
در مورد فطریه ممنوع است؛ فطریه را نمی شود. شخصی که سیّد نیست باید به افرادی که عام هست، فطریه اش را پرداخت کند؛
اما در خصوص کفاره (چه کفارات واجب، چه کفاره ای که واجب هست ولی عمدی نیست که ما به آن می گوییم فدیه؛ فدیه روزانه، سالانه، کفاره تأخیر) یا صدقات مستحبی؛ آدم خوب است که برای سلامتی آقا صاحب الزمان، صبح ها صدقه بیندازد؛ تمام این موارد را می فرمایند: می توانید به سادات بدهید و می توانید به شخص غیر سیّد بدهید (مخیّرهستید)
لذا سروران عزیزم دقت داشته باشند اگرجزء سادات نیستند، غیر از فطریه، بقیه موارد را می توانند به سادات بدهند و می توانند به افرادی که سیّد نیستند و عام هستند بدهند و اشکالی ندارد
فقط حضرت آیت الله مکارم شیرازی در خصوص کفارات، احتیاط واجب دارند که به سادات تعلق نگیرد.
و عزیزان ما دقت دارند تمام این مباحثی که عرض کردیم مال آن زمانی است که آن سیّد فقیر باشد اما اگر آن سیّد فقیر نبود، به آن تعلق نمی گیرد؛ چون از شرایط خمس، زکات، از شرایط زکات فطره، از شرایط کفارات این است که فقیر باشد؛ به شخصی که می خواهیم پول را بدهیم یا کالا را بدهیم، این شخص فقیر باشد.
در عرف یک اصطلاحی جا افتاده است (که اصطلاح غلطی است)، می گویند: خمس را می شود به سیّد داد ولو اینکه ناودان خانه اش طلا باشد، خب این حرف حرف کاملا غلطی است
این سیّد محترم باید فقیر باشد.
بله در خصوص صدقات (صدقه مستحبی) اونجا می فرمایند: اشکال ندارد؛ انسان می تواند به شخصی که فقیر شرعی نیست هم بدهد؛ آنچنان که انسان می تواند به افرادی که شیعه نیستند (جزء برادران عزیزاهل تسنن ما هستند)، به این بزرگواران هم می شود داد؛
صدقه ی مستحبه به هر مسلمانی می رسد و اشکالی هم ندارد.
بنده خدایی از ما پرسید: ما یک همسایه ای داریم اهل تسنن است. ما می خواهیم کمک کنیم (کمک مستحبی)؛ آیا به این می رسد؟ من دوست ندارم به ایشان بدهم، اشکال دارد؟
گفتم: به ایشان بدهید؛ اهل تسنن برادر ما هستند، عزیز ما هستند
لا تقولوا إخواننا اهل السّنّه بل قولوا انفسنا اهل السّنّه
اهل تسنن جان ما هستند، دوست ما هستند، ما اختلافی با این بزرگواران نداریم
ان شاء الله تعالی خدا ما را کمک می کند.
