حضرت آیت الله محمد رضا مهدوی کنی
ایشان در سن ۱۴ سالگی تحصیلات حوزوی خود را در مدرسه لرزاده تهران آغاز کرد و سپس برای تکمیل تحصیلات علوم دینی به قم رفت و وارد مدرسه فیضیه و حجتیه شد. تا سال ۱۳۴۰ شمسی در محضر استادان مبرز آن زمان همچون حضرات آیات مشکینی، حاج شیخ عبدالجواد سده‌ای (جبل‌عاملی)، شهید صدوقی، رفیعی قزوینی، علامه شعرانی، علامه طباطبایی، بروجردی، امام خمینی (قدّس سرّه) و گلپایگانی دروس عالی فقه، اصول فقه، تفسیر، حکمت، کلام و دروس خارج فقه و اصول را فراگرفت. ایشان از آغاز نهضت امام خمینی (قدّس سرّه) با ایشان همراه بود و از نمایندگان و وکلای امام خمینی (قدّس سرّه) در امر وجوهات شرعی محسوب می‌شد. از جمله آثار ایشان می‌توان به کتاب‌های «اصول و مبانی اقتصاد اسلامی در قرآن» و «تقریرات درس‌های خارج فقه آیات عظام بروجردی و امام خمینی (قدّس سرّه)» اشاره کرد. در نظام مقدس جمهوری اسلامی، ایشان مسئولیت‌های مهمی را بر عهده داشتند که از جمله آنها می‌توان به «عضویت در شورای نگهبان قانون اساسی»، «نمایندگی مجلس خبرگان رهبری» و «عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی» اشاره کرد.
———————————————————
متن مصاحبه با معظمٌ‌له (رحمه‌الله):
… هر چه زمان پیش رفت، نظرات فقهی و نظرات سیاسی ایشان آشکارتر شد، چون در مسئله رهبری، تنها نظرات فقهی صِرف برای اداره کشور کافی نیست، بلکه فقه حکومتی مهم است و یک رهبر با توجه به مسائلی که برای اداره یک حکومت مطرح است، باید بتواند تصمیم‌گیری کند، و الا مسائل روزه و نماز و مسائل فردی به‌جای خودش محفوظ است. جمع موجودین (فقه و سیاست) به یک معنا از اختصاصات ایشان است.
در یکی از پیام‌های امام این مسئله تصریح شده که اجتهاد فقط مسئله ی فقه و اصول نیست، بلکه شناخت موضوعات و شرایط و زمان و دوست و دشمن هم هست. اگر بخواهیم این بخش از آگاهی‌ها را هم جزو شرایط مرجعیت حساب کنیم، تصور ما این است که از لحاظ مجموعه اطلاعاتی که مقام معظم رهبری از همه ی ابعاد اجتماعی و فرهنگی و هنری و بین‌المللی دارند، اعلم مراجع هستند. (۱)
————————————————————————————–
به نقل از حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر انتصاری (دامت برکاته):
حضرت آیت الله محمدرضا مهدوی‌کنی(ره) ، رئیس وقت مجلس خبرگان رهبری
ایشان از چهره‌های علمی و معنوی و سیاسی در حوزه بود که مسئولیت جامعه‌ی روحانیت مبارز را به عهده داشتند.
دو تفکر جامعه روحانیت مبارز و مجمع روحانیون برگرفته از قشر حوزوی دارای اختلافات آرا و نظرات بودند؛ یکی از مباحثی که در جامعه روحانیت مبارز به عنوان شاخصه‌ی اعضای محترم آن مطرح بود، مسأله‌ی اطاعت محض از ولایت فقیه بود که به “ولایت مطلقه” تعبیر می‌شد.
حضرت آیت‌الله مهدوی‌کنی(ره) پرچمدار این تفکر و پشتیبان حقیقی ولایت فقیه بودند. مسأله‌ی ولایت مطلقه و اطاعت از ولی‌فقیه منحصر در مباحث احکام شرعی فردی نبود بلکه به احکام اجتماعی و مباحث مختلف جامعه‌ی اسلامی نیز دلالت می‌کرد. در زمان حیات نورانی ایشان شخصیت‌های عضو در جامعه روحانیت مبارز به صراحت اذعان می‌کردند که این نگرش و تفکر به واسطه‌ی رهبری و مدیریت حضرت آیت‌الله مهدوی‌کنی(ره) در جامعه روحانیت مبارز شکل گرفته است. پیگیری تقاضا برای رساله‌ی عملیه مقام معظم رهبری(حفظه الله) و تبیین جایگاه علمی ایشان و معرفی حضرت آقا به عنوان مرجع جامع الشرایط اعلم از برنامه‌های جدی حضرت آیت‌الله مهدوی‌کنی(ره) بود. موضع‌گیری‌های ایشان در مجامع علمی و حوزوی و سخنرانی‌های عمومی، سند مستند این تفکر و اثر بخشی و تبیین جایگاه علمی مقام معظم رهبری توسط ایشان در جامعه می‌باشد.
محمدناصر انتصاری
——————————————————————————–
به نقل از آیتاللهالعظمی هاشمی شاهرودی(رحمه الله):
حضرات آیات: خزعلی، ابراهیم امینی، حائری شیرازی، حاج شیخ مرتضی بنی‌فضل، حاج شیخ احمد جنتی، امامی کاشانی، سید جلال‌الدین طاهری، هادی روحانی، احمد صابری، باریک‌بین، محمدعلی تسخیری، مهدوی کنی، شیخ محمد یزدی، سید علی شفیعی، سید کاظم حائری، مصباح یزدی، شیخ ابوالفضل خوانساری و موسوی همدانی، جمعاً تقلید از حضرت آیتاللهالعظمی خامنه‌ای(مدّظله‌العالی) را با واژه «مجتهد عادل»، «أصلح» (۲) و «أولی» (۳) به کار برده‌اند. (۴)
