چند فرع فقهی پیرامون “حضانت” ” به مناسبت ۲۶ رجب الاصب، روز وفات حضرت ابوطالب (علیه السلام) عموی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و پدر امیر المومنین (علیه السلام) “
آیا می‌دانید؟!
حضانت پیامبر اکرم (صلّی‌الله علیه و آله و سلّم) چندین سال با حضرت ابوطالب (علیه‌السلام) بوده و این افتخاری برای حضرت ابوطالب (علیه‌السلام) است و شیعه و اهل‌سنت، او را بزرگ‌ترین حامی پیامبر (صلّی‌الله علیه و آله و سلّم) می‌دانند.
مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای (حفظه‌الله تعالی):
۱) حضانت فرزند پسر تا دوسالگی و فرزند دختر تا هفت‌سالگی با مادر است و پس از آن با پدر خواهد بود.
۲) اگر مادر ازدواج نماید، حضانت به پدر منتقل مى‌شود.
۳) نفقه و مخارج فرزند حتی در زمان حضانت مادر بر عهده‌ی پدر مى‌باشد.
۴) اگر پدر از دنیا برود مادر احق به فرزند است، حتی نسبت به جدّ و وصیّ تا این که فرزند، بالغ و رشید شود که کسی بر او حق حضانت ندارد، بلکه اختیار با خودش است.
آیت‌الله‌العظمی سیستانی (حفظه‌الله تعالی):
۱) «حقّ حضانت» و نگهداری و مراقبت از کودک و اموری که مربوط به تربیت و پرورش او است، تا سنّ دو سال قمری به طور مشترک با پدر و مادرش می‌باشد و فرقی نیست بین اینکه فرزند، پسر باشد یا دختر؛ بنابراین، هیچ یک از آن دو نمی‌تواند در این مدّت فرزند را از دیگری جدا نماید.
۲) حقّ حضانت و نگهداری فرزند بعد از دو سال تا سنّ بلوغ و رشد، مخصوص پدر است، هرچند احتیاط مستحب است که وی کودک را ــ چه پسر چه دختر ــ تا هفت‌سالگی از مادرش جدا نکند؛ بلکه در صورت ضرر و مفسده برای کودک، پدر نمی‌تواند او را از مادرش جدا نماید.
۳) پدر و مادر یا فرد دیگری که حضانت کودک را عهده‌دار می‌شود باید عاقل و نیز نسبت به نگهداری و مراقبت از کودک، امین و مورداعتماد باشند و اگر فرزند مسلمان است، لازم است وی نیز مسلمان باشد. بنابراین، اگر پدر مجنون باشد یا مرتد شود و مادر بچّه ی نابالغ مسلمان و عاقل باشد، حضانت اختصاص به مادر دارد و بر عکس. در غیر این صورت، سرپرستی و حضانت فرزند با رعایت ترتیب و اولویّت‌های مذکور در توضیح‌المسائل جامع، به عهدۀ دیگران می‌باشد.
دریافت فایل با کیفیت تصاویر:
