ماجراهای فقه‌آموز (قسمت ۴۶)
﷽
داستان فقهی: دعوتنامه
حمید دانشجوی ممتاز دکتری مهندسی برق، بعد از سال‌ها تلاش، موفق شد بورسیه‌ی MIT ایالات متحده آمریکا در حوزه فناوری نیمه‌هادی‌ها (Semiconductors) را بگیرد.
او با تلاش و پشتکار بعد از چند ماه وارد پروژه‌ای شد که روی طراحی تراشه‌های هوش مصنوعی فوق پیشرفته کار می‌کرد؛ تراشه‌هایی که بعدها می‌توانستند در صنایع نظامی، پزشکی و حتی روباتیک کاربرد پیدا کنند.
روزی استاد راهنمایش گفت:
– حمید، اگر اینجا بمانی، در همین پروژه می‌توانی نسل جدید پردازنده‌های هوش مصنوعی را توسعه دهی. اینجا همه چیز برای پیشرفتت آماده است.
اما حمید خوب می‌دانست این تراشه‌ها در نهایت به دست چه شرکت‌هایی می‌افتد و چه استفاده‌هایی از آن خواهد شد.
او به یاد وصیت پدرش افتاد:
– پسرم، علم مثل انرژی هسته‌ای است؛ می‌تواند هم برای تولید برق و نجات زندگی‌ها باشد، هم برای بمب و کشتار. مهم این است که در دست چه کسی قرار بگیرد.
پس تصمیم گرفت تحصیلش را تمام کند، مقالاتش را در کنفرانس‌های معتبر IEEE منتشر کند، اما در نهایت به ایران بازگردد.
وقتی برگشت، همه تعجب کردند.
دوستانش گفتند:
– چرا برگشتی؟ می‌توانستی همان جا آینده‌ات را تضمین کنی.
حمید لبخند زد:
– آنجا رفتم تا بیاموزم؛ اینجا هستم تا بسازم.
چند سال بعد، او همراه گروهی از دانشجویان ایرانی توانست نخستین تراشه بومی برای پردازش هوش مصنوعی را در کشور طراحی کند؛ افتخاری که باعث شد ایران در برخی حوزه‌ها وابستگی‌اش به خارج کاهش یابد.
______________
۱۰ مهر _ روز نخبگان
______________
✅ حکم شرعی:
تحصیل علوم هسته‌ای در خارج از کشور:
حضرت آیت‌الله‌العظمی امام خامنه‌ای (مدّظلّه‌العالی):
اگر منع قانونی در میان نباشد و همچنین در راستای کمک به آنان در راه دشمنی با اسلام و مسلمانان نباشد و خوف انحراف از دین هم وجود نداشته باشد و تصمیم جدّی برای حصول پیشرفت علمی برای خود و عزم قاطع به برگشتن به ایران عزیز جهت به‌کارگیری معلومات به‌دست‌آمده در پیشرفت و سربلندی مسلمین و ایران اسلامی داشته باشید، مانع ندارد.
